ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ (ฉายแวว ปราชญ์)
๓๕๑
ของมนุษย์ เหมือนดวงจันทร์ที่ขจัดความมืดมิดในรัตติกาล และ
ยังความสว่างไสวให้เกิดขึ้นบนท้องนภา การได้ตรัสรู้ธรรมอัน
ประเสริฐ ทำให้พระองค์เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์เหนือมนุษย์ทั้งหลาย
เป็นเทพที่ยิ่งกว่าเทพ เป็นครูทั้งของมนุษย์และเทวดา
เราได้ย้อนไปดูภพชาติในอดีต ที่พระองค์ทรงเสวย
พระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ สร้างบารมีเพื่อหวังพระโพธิญาณ แม้ยัง
ไม่ได้ตรัสรู้ธรรม แต่ก็สามารถแสดงอานุภาพของปัญญาที่เกิด
จากการได้สั่งสมมามาก ดังเรื่องของมโหสถบัณฑิตโพธิสัตว์ที่ได้
ศึกษาจากตอนที่แล้ว
*ก่อนที่มโหสถกุมารจะออกจากครรภ์มารดา ท้าวสักก
เทวราชทอดพระเนตรดูพระโพธิสัตว์ทรงดำริว่า เราควรจะทำ
พุทธางกูรนี้ให้ปรากฏในโลกพร้อมทั้งเทวโลก จึงเสด็จมาด้วย
รูปที่ไม่มีใครเห็นในเวลาที่พระโพธิสัตว์คลอดจากครรภ์มารดา
และทรงวางแท่งโอสถทิพย์แท่งหนึ่งไว้ในมือของทารก จากนั้นก็
เสด็จกลับไปยังทิพยวิมาน
นางสุมนาเทวีเห็นแท่งโอสถในมือของบุตร จึงถามลูก
น้อยว่า “พ่อได้อะไรมา” หนูน้อยก็พูดได้ทันทีอย่างอัศจรรย์
*มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๒๓ หน้า ๓๓๐