ธรรมะเพื่อประช: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ (ฉายแวว ปราชญ์) : หน้า 352/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ (ฉายแวว ปราชญ์) ๓๕๑ ของมนุษย์ เหมือนดวงจันทร์ที่ขจัดความมืดมิดในรัตติกาล และ ยังความสว่างไสวให้เกิดขึ้นบนท้องนภา การได้ตรัสรู้ธรรมอัน ประเสริฐ ทำให้พระองค์เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์เหนือมนุษย์ทั้งหลาย เป็นเทพที่ยิ่งกว่าเทพ เป็นครูทั้งของมนุษย์และเทวดา เราได้ย้อนไปดูภพชาติในอดีต ที่พระองค์ทรงเสวย พระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ สร้างบารมีเพื่อหวังพระโพธิญาณ แม้ยัง ไม่ได้ตรัสรู้ธรรม แต่ก็สามารถแสดงอานุภาพของปัญญาที่เกิด จากการได้สั่งสมมามาก ดังเรื่องของมโหสถบัณฑิตโพธิสัตว์ที่ได้ ศึกษาจากตอนที่แล้ว *ก่อนที่มโหสถกุมารจะออกจากครรภ์มารดา ท้าวสักก เทวราชทอดพระเนตรดูพระโพธิสัตว์ทรงดำริว่า เราควรจะทำ พุทธางกูรนี้ให้ปรากฏในโลกพร้อมทั้งเทวโลก จึงเสด็จมาด้วย รูปที่ไม่มีใครเห็นในเวลาที่พระโพธิสัตว์คลอดจากครรภ์มารดา และทรงวางแท่งโอสถทิพย์แท่งหนึ่งไว้ในมือของทารก จากนั้นก็ เสด็จกลับไปยังทิพยวิมาน นางสุมนาเทวีเห็นแท่งโอสถในมือของบุตร จึงถามลูก น้อยว่า “พ่อได้อะไรมา” หนูน้อยก็พูดได้ทันทีอย่างอัศจรรย์ *มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๒๓ หน้า ๓๓๐