ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑ ๔ (พระเวสสันดร ขอ พร ๘ ประการ)
๑๙๓
ในเส้นทางแห่งการสร้างบารมี นักสร้างบารมีจะต้องมี
จิตประกอบด้วยเมตตา ปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย
เพราะเมตตาธรรมค้ำจุนโลก ก่อให้เกิดความร่มเย็นเป็นสุข
เป็นจุดเชื่อมโยงใจให้มนุษย์ และสรรพสัตว์อยู่ร่วมกันได้ โดย
ไม่ต้องเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ความเมตตานี้เป็นหนึ่งในบารมี
๑๐ ทัศ ที่พระบรมโพธิสัตว์จะต้องบำเพ็ญให้บริบูรณ์ จึงจะ
ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ กระแสแห่งความเมตตานี้จะ
เกิดขึ้นได้ เมื่อใจเราหยุดนิ่ง มีความสุข ความสงบ และความ
บริสุทธิ์ภายในอย่างเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ โดยต้องเริ่มจากการเจริญ
สมาธิภาวนาอย่างสม่ำเสมอ
พระเวสสันดรได้อธิษฐานขอพรกับท้าวสักกเทวราชว่า
“ข้าแต่ท้าวสักกะ เมื่อหม่อมฉันบริจาคทาน ทรัพย์-
สมบัติจึงไม่หมดสิ้นไป บริจาคแล้วไม่พึงเดือดร้อนภายหลัง
เมื่อกำาลังบริจาค พึงทำจิตให้ผ่องใส เมื่อหม่อมฉันพ้นจาก
อัตภาพนี้ จึงไปสู่สวรรค์ ถึงชั้นดุสิตอันวิเศษ จุติจากชั้น
ดุสิตมาเป็นมนุษย์ พึงเป็นผู้ไม่เกิดอีก”
ผู้มีบุญญาธิการที่ได้สั่งสมบุญไว้มากๆ ถึงจุดหนึ่งปัญหา
และอุปสรรคย่อมไม่มีความหมาย มารก็กีดขวางไม่ได้ เมื่อถึง
คราวอธิษฐานเพื่อปรารถนาสิ่งใด แรงอธิษฐานนั้นก็จะกลาย