ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ (ฉายแวว ปราชญ์)
๓๕๐
ทุกคนล้วนเกิดมามีเป้าหมาย เพื่อแสวงหาความสุข
ความสําเร็จด้วยกันทั้งนั้น ในจิตใต้สํานึกของทุกๆ คน ล้วน
ปรารถนาจะพบกับความสุขที่แท้จริง แต่เพราะความไม่รู้ หรือ
อวิชชาเข้ามาครอบงำาจิตใจ ถูกความโลภ ความโกรธ ความ
หลงบังคับบัญชา จึงทําให้ไม่อาจพบในสิ่งที่ตนเองต้องการได้
เราต้องอาศัยปัญญาอันบริสุทธิ์มาขจัดความไม่รู้ โดยการนำใจ
กลับมาไว้ ณ ฐานที่ตั้งดั้งเดิม ทำใจของเราให้หยุดนิ่ง ให้
สะอาดบริสุทธิ์ จนกระทั่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับผู้รู้ คือ พระ
ธรรมกายภายใน เราย่อมจะได้พบความจริง และความสุขที่
สมบูรณ์ของชีวิต
มีวาระธรรมภาษิตใน พุทธชัยมงคลคาถา ความว่า
“ธรรมดาดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญปราศจากมลทิน
โคจรไปในอากาศ ย่อมสว่างกว่าหมู่ดาวบนท้องฟ้า ด้วย
กำลังแห่งรัศมี ฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อทรงอุบัติ
ย่อมรุ่งโรจน์กว่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ฉันนั้น ความอัศจรรย์
แห่งพระสัทธรรมที่พระองค์ทรงแสดง จะลบล้างความเห็นผิด
และความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่ไม่เป็นสาระของผู้ไม่รู้”
การอุบัติขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นับเป็นมหาโชค
มหาลาภของสรรพสัตว์ทั้งหลาย พระองค์ทรงขจัดความทุกข์