ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับ พระนคร)
๒๑๕
เมื่อพระเวสสันดรมิอาจปฏิเสธพระประยูรญาติ รวมถึง
ชาวเมืองได้ วันรุ่งขึ้นจึงทรงเปลื้องเครื่องบริขารนักบวช ทำ
ประทักษิณบรรณศาลา ๓ รอบ และเสด็จกลับพระนครพร้อม
ด้วยกองทัพอันเกรียงไกร กองทัพของพระเวสสันดรใช้เวลาเดิน
ทางนานถึง ๒ เดือน จึงเสด็จถึงกรุงเซตุดร เมื่อเสด็จมาถึงก็ได้
รับการต้อนรับอย่างมโหฬาร มีมหาชนมายืนรอคอยต้อนรับ
พระองค์เต็มท้องถนน ได้มีการป่าวประกาศให้ปล่อยสรรพสัตว์
ที่ผูกขังไว้ พระเวสสันดรทรงพระดำริว่า “พรุ่งนี้ พวกยาจกรู้ว่า
เรากลับมาแล้ว จักพากันมาขออีก เราจักให้อะไรแก่ยาจก
เหล่านั้นดีหนอ”
ขณะเดียวกันนั้นเอง พิภพของท้าวสักกเทวราชได้แสดง
อาการเร่าร้อน พระองค์ทรงตรวจดู ก็รู้ถึงเดชานุภาพแห่งมหาทาน
ของพระเวสสันดร จึงเนรมิตท่าพื้นที่ทั้งด้านหน้าและด้าน
หลังของพระราชนิเวศน์ ให้เต็มด้วยรัตนะสูงประมาณเอว ให้
ฝนรัตนะตกเป็นเหมือนฝนลูกเห็บ ให้ตกลงมาทั่วเมืองสูง
ประมาณเข่า พระเวสสันดรโปรดให้พระราชทานทรัพย์แก่ชน
ทุกชั้น ทรัพย์ที่เหลือก็ให้ขนเข้าท้องพระคลัง ให้เริ่มตั้งทานมุข
พระองค์ทรงปกครองไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ด้วยทศพิธราชธรรม
ทรงทําเพ็ญทานบารมีจนตลอดพระชนมชีพ จากนั้นได้ไปบังเกิด
เป็นท้าวสันดุสิตเทวราชเป็นจอมเทพในสวรรค์ชั้นดุสิต