ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒ ๒ : หน้า 508/554

ธรรมะเพื่อประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒ ๒ (ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน) ๕๐๗ ชีวิตของมนุษย์นั้นสั้นนัก แต่ชีวิตหลังความตายเป็น ชีวิตที่ยาวนานเกินกว่าจะคาดเดาได้ หากทำบุญไว้มากย่อมจะ ได้เสวยสุข ในสุคติภูมิเป็นเวลายาวนาน ถ้าเผลอพลั้งพลาดไป ทําบาป ย่อมจะต้องไปเสวยทุกข์อยู่ในทุคติภูมิอีกยาวนานเช่นกัน การประคับประคองตัวของเราให้ดำเนินชีวิตอยู่บนหนทางแห่ง ความดี เส้นทางแห่งบุญจึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ในการปกป้อง คุ้มครองตัวเราให้ปลอดภัย ทั้งภัยในชีวิต ในอบายภูมิ และใน สังสารวัฏ ดังนั้น ขอให้ทุกคนเข้มแข็ง อย่าท้อแท้ในการสั่งสม บุญกุศลเพื่อตัวเอง เพื่อภพชาติหน้าอันสมบูรณ์กว่า และเพื่อ เป้าหมายอันสูงสุด คือ การได้บรรลุมรรคผลนิพพาน มีวาระพระบาลีใน โคทัตตเถรคาถา ความว่า “นักปราชญ์ทั้งหลายเป็นผู้มีความสุข และได้ชัยชนะ ในที่ทุกแห่งไป การไม่ได้ลาภโดยชอบธรรม กับการได้ลาภ โดยไม่ชอบธรรม ทั้งสองอย่างนี้ การไม่ได้ลาภอันชอบธรรม ประเสริฐกว่าการได้ลาภ โดยไม่ชอบธรรม ระหว่างคนที่ไม่มี ความรู้แต่มียศ กับคนมีความรู้แต่ไม่มียศ คนมีความรู้ไม่มียศ ประเสริฐกว่าคนที่ไม่มีความรู้แต่มียศ” ลาภสักการะเป็นสิ่งที่ปุถุชนคนทั่วไปมุ่งมาดปรารถนาต่าง แสวงหากันตลอดชีวิต สำหรับวิสัยของบัณฑิตนักปราชญ์นั้น