เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ (พระราชทาน ช้างมงคล) : หน้า 110/554

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ (พระราชทาน ช้างมงคล) ១០៩ พระเวสสันดร สดับเช่นนั้นแล้ว ทรงดำริว่า เราหวังจะ บริจาคอวัยวะร่างกายของเรา แต่พวกพราหมณ์มาขอสิ่งที่เป็น เพียงทานภายนอกเท่านั้น ทำไมเราจะทำไม่ได้ เราจะทำความ ปรารถนาของพราหมณ์เหล่านี้ให้สําเร็จ ขณะประทับอยู่บน คอช้าง พระองค์ได้ตรัสตอบตกลงทันทีโดยไม่ได้ลังเลพระทัย แม้แต่น้อย ไม่ยอมให้ความตระหนี่เข้ามาครอบงำาจิตใจได้ ครั้นรับคําว่าจะให้ พระองค์ทรงเสด็จลงจากคอช้างและ ทำประทักษิณช้าง ๓ รอบ เพื่อตรวจความพร้อมของช้าง เมื่อ ไม่พบข้อบกพร่อง ไม่ว่าจะเป็นกายช้างหรือเครื่องประดับ พระองค์จึงได้วางงวงช้างไว้ในฝ่ามือของพราหมณ์ พลางจับ พระเต้าทองคํา หลั่งนํ้าทักษิโณทกลงทีงวงช้าง ทันทีทีหลั่งน้ำ ทักษิโณทก แผ่นดินก็หวั่นไหว เสียงฟ้าร้องคำรามลั่น ชาวเมือง เกิดอาการขนลุกขนพองสยองเกล้าไปตามๆ กัน เมื่อพราหมณ์ขอช้างได้แล้ว ก็พากันแห่ไปในใจกลางเมือง ครั้นมหาชนเห็นช้างมงคล ต่างถามว่า ท่านได้ช้างนี้มาจากไหน ทันทีที่รู้ว่าได้รับบริจาคมาจากพระเวสสันดร ต่างพากันวิพากษ์ วิจารณ์ และโกรธพระโพธิสัตว์มาก ได้รวมตัวกันตั้งแต่คนที่ มีชื่อเสียง พระราชบุตรจากทุกตระกูล พ่อค้า ชาวนา พราหมณ์ พากันมาชุมนุมร้องเรียนพระเจ้าสัญชัยว่า