ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เดินตามทางของบัณฑิต (๔)
๒๔๓
การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญที่สุดทั้งต่อตัวของเราเอง
และต่อโลก การสร้างสันติสุขที่แท้จริงให้บังเกิดขึ้นในโลก เป็น
สิ่งที่เป็นไปได้ เพราะมนุษย์ทุกคนมีธรรมกายอยู่ในตัว ไม่ว่าจะ
เป็นชาติใหน ภาษาไหนหรือจะมีความเชื่อแตกต่างกันอย่างไร
ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์แล้ว
ทุกคนสามารถเข้าถึงธรรมกายได้ทั้งนั้น
จะเข้าถึงได้ ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธีและถูกส่วน ที่
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ หากเรามีความปรารถนาที่จะเข้าถึงธรรม
และก็ลงมือปฏิบัติด้วยความสมัครใจ ทำให้ถูกวิธี มีความเพียร
สม่ำเสมอ ย่อมจะเข้าถึงได้ทุกคน
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน อาทิตตชาดกว่า
“เอวมาทิปิโต โลโก ชราย มรเณน จ
นีหเรเถว ทาเนน
ทินฺนํ โหติ สุนีภต์
โลกนี้ถูกไฟชราและมรณะเผาผลาญอยู่ เหมือน
เรือนที่ถูกไฟไหม้ บุคคลพึงรีบขนทรัพย์สมบัติออก ด้วยการ
บริจาคทาน ทรัพย์ที่บริจาคแล้ว ชื่อว่าขนออกไปดีแล้ว”
การให้ทานเป็นความดีที่นําความสุขความชุ่มเย็นมาให้
เหมือนสายฝนที่โปรยปรายลงมาจากฟากฟ้าให้ความชุ่มฉ่ำเย็น
แก่สรรพสัตว์ และสรรพสิ่งทั้งหลาย การให้เป็นประโยชน์ทั้งแก่
ผู้ให้และผู้รับ ทำให้เกิดความสุข ความมีน้ำใจไมตรีต่อกัน มี