ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เดินตามทางของบัณฑิต (๓)
๒๓๘
ทิพยสมบัติอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทรงทอดพระเนตรสิริ
สมบัติของพระองค์ มีตั้งแต่เทพนครอันประดับประดาด้วย
สิ่งของอันเป็นทิพย์ประมาณ 90,000 โยชน์ ถนนที่สำเร็จด้วย
ทองคำ ๖๐ โยชน์ เวชยันตปราสาทสูง ๑,๐๐๐ โยชน์ สุธรรมา
เทวสภากว้าง ๕๐๐ โยชน์ บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ซึ่งเป็นอาสน์มี
สีเหลืองดุจผ้ากัมพลกว้างใหญ่ ๖๐ โยชน์ เศวตฉัตรมีพวง
ดอกไม้ทองเวียนรอบ ๕๐๐ โยชน์ นางเทพอัปสรนับได้ ๒ โกฏิ
ครึ่ง และอัตภาพที่ประดับตกแต่งแล้ว นอกจากนี้ยังรวมไปถึง
สระโบกขรณี และอุทยานสวรรค์อีกมากมาย
ครั้นทรงทอดพระเนตรเห็นสมบัติ ที่ไม่มีเทพองค์ใดใน
สวรรค์จะเทียบเทียม จึงใคร่ครวญว่า ยศนี้เราได้มาเพราะสั่งสม
บุญอะไรไว้หนอ เมื่อตรวจดูก็ทรงเห็นทานบารมีที่พระองค์
บำเพ็ญในสมัยที่เป็นเศรษฐีในเมืองพาราณสี พระอินทร์ทรง
ตรวจดูด้วยทิพยจักษุต่อไปว่า ลูกๆ หลานๆ ของพระองค์ไป
บังเกิดที่ไหนกันบ้างได้ทอดพระเนตรเห็นสุคติภพของแต่ละคนคือ
บุตรของพระองค์ได้เกิดเป็นจันทเทพบุตร บุตรของจันทเทพ
บุตรเกิดเป็นสุริยเทพบุตร บุตรของสุริยเทพบุตรเกิดเป็นมาตลี
เทพสารถี บุตรของมาตลีเทพสารถีเกิดเป็นปัญจสิขเทพบุตร
ทรงตรวจดูต่อไปว่า บุตรของปัญจสิบเทพบุตรยังคงธำรงรักษา
ประเพณีอันดีงามของพระองค์หรือไม่ เมื่อตรวจตราดูก็รู้ว่า