ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เว ส สั น ด ร ช า ด ก ต อ น ที่ ๑ ๒
ตอนที่ ๑๒ (กัณหาชาลี ถูกทรมาน)
๑๗๘
ยิ่งยวด ดังนั้นพระองค์จึงกล้าที่จะบริจาคพระโอรส และพระ
ธิดาแก่ชูชก
*ฝ่ายชาลีราชกุมารได้ทูลอ้อนวอนพระบิดาว่า “ข้าแต่
พระบิดา ขอพระบิดาอย่าเพิ่งประทานหม่อมฉันทั้งสอง จนกว่า
พระมารดาของหม่อมฉันทั้งสองจะเสด็จกลับมาเถิด ชูชกนี้
ประกอบด้วยบุรุษโทษ ๑๘ ประการ คือ เท้าแป เล็บเน่า มีปลี
น่องย้อยยาน มีริมฝีปากบนยาว น้ำลายไหล มีเขี้ยวยาวออก
จากริมฝีปากเหมือนเขี้ยวหมู จมูกหัก ท้องโตเหมือนหม้อ หลังค่อม
ตาเหล่ หนวดสีเหมือนทองแดง ผมสีเหลือง เส้นเอ็นขึ้นสะพรั่ง
เกลื่อนไปด้วยกระดำกระด่าง ตาเหลือกเหลือง เอวคด หลังโกง
คอเอียง ขากาง เวลาเดินข้อเท้าลั่นดังเผาะๆ ขนตามตัวดก
และหยาบ นุ่งห่มหนังเสือเหลือง เป็นเหมือนอมนุษย์น่ากลัว
แกเป็นอมนุษย์หรือยักษ์กินเนื้อและเลือด มาแต่บ้านสู่ป่าทูล
ขอทรัพย์กับพระบิดา
ข้าแต่พระบิดา พราหมณ์ชูชกผู้แสวงหาทรัพย์คนนี้
เป็นคนร้ายกาจเหลือประมาณทุบตีหม่อมฉันทั้งสองเหมือนตีฝูงโค
พระองค์ไม่ทรงทราบหรือ ลูกมฤคีที่ยังกินนม พรากไปจากฝูงก็
*มก. เวสสันตรชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๖๙๔