ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เวสสันดรชาดก ตอน ที่ ๙ (ชู ช ก ข อ โอรสธิดา)
๑๕๓
บองชูชกทําให้พรานเจตบุตรเชื่ออย่างสนิทใจ และเกิดปีติยินดี
เพราะคิดว่า พราหมณ์เฒ่าคนนี้จะเป็นผู้มาทูลอัญเชิญพระเวส
สันดรให้เสด็จกลับไปเสวยราชสมบัติที่กรุงเชตุดร โดยหารู้ไม่ว่า
เป็นกลลวงของชูชก จึงผูกสุนัขทุกตัวเพื่อไม่ให้เข้าไปทำร้ายชูชก
จากนั้นได้ขึ้นไปประคองชูชกลงมาจากต้นไม้ และนำอาหารมา
ต้อนรับเป็นอย่างดี
เมื่อถูกชูชกถามทางไปเขาวงกต พรานได้ชี้บอกหนทาง
อย่างละเอียดละออ พร้อมกับพรรณนาลักษณะของพระเวสสันดร
ว่า “โน่นภูเขาคันธมาทน์ เป็นที่ประทับของพระเวสสันดร
พร้อมด้วยพระมัทรีราชเทวี ทั้งพระชาลีและพระกัณหาชินา
ทรงครองเพศบรรพชิตอยู่ที่นั่น
พระเวสสันดรนั้นเป็นผู้ยินดีในการบริจาคทาน พระองค์
ทรงเป็นที่อาศัยของเหล่ายาจก เฉกเช่นธรณีดลเป็นที่อาศัยของ
สรรพสัตว์ทั้งหลาย พระองค์เป็นที่ไปเฝ้าของผู้ยากไร้ ดังสาคร
เป็นที่ไหลไปแห่งแม่น้ำน้อยใหญ่ พระองค์เป็นดังสระน้ำมีท่าอัน
งาม ลงอาบดื่มได้ง่าย มีน้ำเย็น น่ารื่นรมย์ ดารดาษไปด้วยดอก-
บุณฑริกบัวขาบ ประกอบด้วยละอองเกสร ทรงเปรียบประหนึ่ง
ต้นนิโครธใกล้ทาง มีร่มเงาน่ารื่นรมย์ใจ เป็นที่พักอาศัยของ
คนเดินทาง ผู้เมื่อยล้าเหน็ดเหนื่อยมาในเวลาร้อน เปรียบเหมือน
ต้นไทรที่ใกล้หนทาง ให้ร่มเงาน่ารื่นรมย์ใจ เป็นที่พักอาศัย