เวสสันดรชาดก ตอนที่ 7: เสด็จออกบรรพชา : หน้า 137/554

ธรรมะเพื่อประชา เวสสันดรชาดก ตอน ที ตอนที่ ๗ (เสด็จออกบรรพชา) ๑๓๖ ช่วยเหลือ ที่โบราณท่านเรียกว่า คนดีผีคุ้ม แต่ที่จริงเทวดาลง รักษาต่างหาก เมื่อกษัตริย์ทั้ง ๔ พระองค์ เสด็จถึงเจตรัฐในเวลาเย็น สมัยนั้น มีเจ้าครองนครอยู่ในมาตุลนครถึง 50,000 พระองค์ เมื่อชาวเมืองรู้ว่า พระเวสสันดร พระนางมัทรี และพระโอรส พระธิดาเสด็จมาด้วยเท้าเปล่า ต่างเกิดความสงสัยและพากัน มาเข้าเฝ้า อีกทั้งได้แจ้งข่าวไปยังพระยาเจตราชทั้ง 50,000 องค์ ซึ่งทุกพระองค์ได้ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี เหมือนหมู่ญาติ รอคอยบุคคลที่จากไปนาน ด้วยความใจจดใจจ่ออย่างนั้น พระยาเจตราชทูลถามพระเวสสันดรว่า “ข้าแต่พระ มหาราชเจ้า พลนิกายของพระองค์อยู่ที่ไหน รถพระที่นั่งของ พระองค์อยู่ที่ไหน พระองค์ไม่มีม้าทรง ไม่มีรถทรง เสด็จดำาเนิน มาทางไกล ถูกข้าศึกย่ำยีกระมัง จึงเสด็จมาถึงประเทศนี้” พระเวสสันดรทรงเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น พระยาเจตราช ทั้ง 50,000 องค์ ต่างทรงสงสารพระองค์ยิ่งนัก ที่ทำดีแต่ไม่มี ใครเห็นความดี จึงพร้อมใจกันกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้ ประเสริฐ ขอเชิญเสด็จประทับ ณ เจดรัฐนี้ พวกหม่อมฉันจะไป เฝ้าพระราชบิดาของพระองค์ เพื่อทูลขอโทษ และแจ้งให้ทราบ ว่าพระองค์ไม่ได้มีความผิดอะไรเลย”