ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เดินตามทางของบัณฑิต (๗)
๒๖๗
สิ่งที่เป็นความปรารถนาของทุกๆ คนในการดำรงชีวิตนั้น
คือ อยากให้ชีวิตประสบความสำเร็จสมหวัง พบเจอแต่สิ่งที่ดี มี
ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ไม่อยากพบเจอสิ่งที่บั่นทอนกำลังใจ
อันจะนํามาซึ่งความโศกเศร้าเสียใจ ทั้งแก่ตนเองและครอบครัว
ความทะยานอยากทำให้มนุษย์ต้องดิ้นรนขวนขวาย เสาะ
แสวงหาในสิ่งที่ตนคิดว่า จะเพิ่มเติมส่วนที่บกพร่องของชีวิตให้
เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จึงพากันแสวงหาร่ำไป ทั้งๆ ที่ตนเองก็ไม่รู้
หนทางแห่งความสุขที่แท้จริงว่า อยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร
ทําให้ชีวิตต้องเวียนวนอยู่กับเรื่องการแสวงหาเบญจกามคุณ
เกียรติยศชื่อเสียงเงินทอง พระบรมศาสดาทรงค้นพบว่า วิธี
การที่จะทำให้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้นั้น ต้องเริ่มต้นจากใจที่
หยุดนิ่ง เพราะสุขอื่นนอกจากใจหยุดนิ่งไม่มี ใจที่สงบหยุดนิ่งจะ
เป็นต้นทางแห่งความสุข และความสําเร็จที่แท้จริง
มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย วิมานวัตถุว่า
“อุชชงฺคโล ยถา เขตเต พีช์ พหูปิ โรปิต
น ผลํ วิปุล์ โหติ
ตเถว ทานํ พหุก
น ผลํ วิปุล์ โหติ
ยถาปิ ภทฺทเก เขตเต
สมฺมาธาร์ ปเวจฺฉนฺเต
นปิ โตเสติ กสฺสก์
ทุสสีเลสุ ปติฏฐิต
นปิ โตเสติ ทายก ฯ
พีช์ อปฺปมฺปิ โรปิต์
ผลํ โตเสติ กสฺสก์