ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑ ๔ (พระเวสสันดร ขอ พร ๘ ประการ)
១៩៦
แต่ในภรรยาของตน และไม่พึงตกอยู่ในอำนาจของสตรีเหล่านั้น
หม่อมฉันขอเลือกข้อนี้เป็นพรข้อที่ ๔
ข้าแต่ท้าวสักกะ บุตรของหม่อมฉันที่พลัดพรากไปนั้น
พึงมีอายุยืน พึงครองแผ่นดินโดยธรรม หม่อมฉันขอเลือกข้อนี้
เป็นพรข้อที่ ๕ เมื่อราตรีสิ้นไป ทันทีที่แสงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณ
ปรากฏขึ้นมา ขอให้ภิกษาหารอันเป็นทิพย์พึงปรากฏมี หม่อม
ฉันขอเลือกข้อนี้เป็นพรข้อที่ 5
เมื่อหม่อมฉันบริจาคทาน ทรัพย์สมบัติจึงไม่หมดสิ้นไป
บริจาคแล้วไม่พึงเดือดร้อนในภายหลัง เมื่อกำลังบริจาคจึงทำ
จิตให้ผ่องใส หม่อมฉันขอเลือกข้อนี้เป็นพรข้อที่ ๗ และเมื่อ
หม่อมฉันพ้นจากอัตภาพนี้ จึงไปสู่สวรรค์ถึงชั้นดุสิตอันวิเศษ
จุติจากชั้นดุสิตนั้นมาเป็นมนุษย์ จึงเป็นผู้ไม่เกิดอีก หม่อมฉันขอ
เลือกข้อนี้เป็นพรข้อที่ ๔”
ท้าวสักกะจอมเทพได้สดับพระดำรัสของพระมหาสัตว์แล้ว
ทรงใคร่ครวญพิจารณาถึงพร ๘ ประการ ว่าจะสําเร็จหรือไม่
และจะหาทางช่วยให้ความปรารถนาของพระโพธิสัตว์สําเร็จได้
อย่างไร ครั้นพิจารณาความเป็นไปได้ครู่หนึ่ง ก็ตรัสบอกว่า
“อีกไม่นาน พระราชบิดาผู้บังเกิดเกล้าของพระองค์ จักเสด็จมา
พบพระองค์ แล้วจักพระราชทานเศวตฉัตร อีกทั้งเชิญเสด็จไป