เดินตามทางของบัณฑิต : หน้า 278/554

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๘) อยู่ในบุญ ให้ชีวิตดำเนินอยู่บนเส้นทางสวรรค์นิพพานอย่างเดียว เพราะกายมนุษย์นี้ ถือกำเนิดมาเพื่อใช้เป็นอุปกรณ์สำคัญใน การสร้างความดี ไม่ใช่เกิดมาเพื่ออย่างอื่น ใครที่ใช้ชีวิตคืนวัน ให้ผ่านไปพร้อมกับการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา แสดงว่าได้ดำาเนินตามทางบัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลายในกาลก่อน อย่างไรก็ตาม ในการถวายทานที่จะให้ได้ผลมากนั้น เป็นสิ่งที่บัณฑิตผู้รู้ทั้งหลายพิจารณาและแสวงหา ท่านจะให้แก่ บุคคลที่ควรให้ เพราะเมื่อให้แล้ว จะบังเกิดผลคุ้มค่ากับที่ลงทุน ลงแรงไป เหมือนชาวนาผู้ฉลาดคัดสรรเมล็ดพันธุ์ที่ดี แล้ว หว่านลงในนาดี เพราะการทำทานนั้น เพื่อจะขจัดความตระหนี่ ให้หมดไปจากใจ ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดของการทำทาน ถ้าเรา เป็นผู้ฉลาดในการเลือกให้ทานแล้ว จะทำให้เราย่นระยะเวลาใน การสร้างบารมี เหมือนดังเรื่องของท่านโกสิยดาบสผู้ฉลาดในการให้ทาน เมื่อของที่จะให้นั้น มีไม่มาก และผู้ที่มาขอก็มีหลายคน หากจะ เลือกให้ทานแก่คนใดคนหนึ่ง ต้องคิดว่า เมื่อให้สิ่งของแก่ใคร จึงจะเกิดประโยชน์สูงสุด แม้บางครั้งบุคคลที่ให้อาจจะไม่ใช่เนื้อ นาบุญอันเลิศ แต่หากพิจารณาระหว่างคนดีมากกับคนดีน้อย ถ้าให้แก่คนดีน้อยหรือไม่ดี แสดงว่าเป็นการสนับสนุนคนพาล