ธรร ประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ (๓๓๔) : หน้า 335/554

ธรร ประช มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ( ๓๓๔ ๑ (ศุภนิมิต) บุรุษอาชาไนย คือ บุคคลผู้เป็นนักปราชญ์บัณฑิต เป็น พระโพธิสัตว์ผู้อุบัติขึ้นมาเพื่อฝึกฝนอบรมตนเอง บ่มบารมีให้แก่ รอบ มีใจมุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพาน เมื่อท่านเกิดมา ท่าน จะตั้งใจสั่งสมบุญกุศล ทำแต่ความดีล้วนๆ ไม่ข้องเกี่ยวกับบาป อกุศลอันจะนําความทุกข์มาให้ ทั้งต่อตนเอง ครอบครัว และ วงศ์ตระกูล บุคคลประเภทนี้ ใช่ว่าจะเกิดที่ไหนก็ได้ ท่านไม่เกิด ในที่ทั่วไป ด้วยท่านเคยสั่งสมบุญเก่ามาดี เมื่อเกิดทั้งที จะเลือก เกิดในปฏิรูปเทส ซึ่งเป็นสถานที่ที่เหมาะสมต่อการสร้างบารมี จะได้สั่งสมบุญบารมีให้แก่รอบยิ่งๆ ขึ้นไป ครอบครัวใดได้บุรุษ อาชาไนย ผู้มีบุญบารมีมาเกิด ครอบครัวนั้นถือว่าโชคดี มีสิริ มงคลเกิดขึ้น เหมือนอย่างเรื่องของมโหสถบัณฑิต *เรื่องมีอยู่ว่า เย็นวันหนึ่ง พระภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ได้ นั่งประชุมกันในธรรมสภา กล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณของ พระบรมศาสดาว่า พระองค์เป็นผู้มีพระปัญญายิ่งใหญ่ มีพระ ปัญญากว้างขวาง มีพระปัญญาร่าเริง มีพระปัญญาลึกซึ้ง มี พระปัญญาดุจแผ่นดิน มีพระปัญญาหลักแหลม มีพระปัญญา ว่องไว มีพระปัญญาแทงตลอดในสรรพสิ่ง สามารถครอบงำา *มก. มโหสถบัณฑิต เล่ม ๒๓ หน้า ๓๒๘