ธรรมะเพื่อประชา: เวสสันดรชาดก ตอน ที่ 6 : หน้า 145/554

ธรรมะเพื่อประชา เวสสันดรชาดก ตอน ที่ 6 (ชี วิ ต นักบวช) ๑๔๔ เลื่อมใส จากนั้นพระนางได้เข้าไปในบรรณศาลา นุ่งผ้าเปลือก- ไม้สีแดง พาดหนังเสือบนพระอังสา เกล้ามณฑลชฎา ทรงถือ เพศเป็นดาบสินี และให้พระโอรส พระธิดาเป็นดาบสกุมาร ดาบสินีกุมารีด้วย พระนางมัทรีทูลขอพรจากพระเวสสันดรว่า “ข้าแต่ สมมติเทพ พระองค์ไม่ต้องเสด็จเข้าไปในป่าเพื่อแสวงหาผลไม้ จงเสด็จประทับ ณ บรรณศาลากับพระราชโอรส และพระราช ธิดาเถิด หม่อมฉันจะนำผลไม้มาถวายเอง” เมื่อได้รับพรแล้ว ตั้งแต่นั้นมา พระนางทรงนําผลไม้มาจากป่าบำารุงปฏิบัติพระ ราชสวามี พระราชโอรสและพระราชธิดา ฝ่ายพระเวสสันดร บรมโพธิสัตว์ ทรงขอพรกับพระนางมัทรีว่า “แน่ะพระน้องมัทรี ผู้เจริญ จำเดิมแต่นี้ เราทั้งสองชื่อว่าเป็นบรรพชิตแล้ว ขึ้นชื่อว่า หญิงเป็นมลทินของพรหมจรรย์ ตั้งแต่นี้ไปเธออย่าได้มาหาเรา ในเวลาไม่สมควร” ตั้งแต่นั้น กษัตริย์ทั้ง ๔ พระองค์ต่างอยู่ร่วมกัน บำเพ็ญ เนกขัมมบารมีอย่างมีความสุข แม้เหล่าสัตว์เดียรัจฉานทุกชนิด ในที่ ๓ โยชน์โดยรอบ ก็มีเมตตาจิตต่อกัน ไม่มีการเบียดเบียน เข่นฆ่ากันเหมือนแต่ก่อน ทั้งนี้ก็ด้วยอานุภาพแห่งเมตตาของ พระเวสสันดร พระนางมัทรีเทวีเสด็จลุกขึ้นแต่เช้า ตั้งน้ำดื่มน้ำ ใช้น้ำสรงพระพักตร์ ถวายไม้ชำระพระทนต์ ปัดกวาดอาศรมให้