ธรรมะเพื่อประชา: มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ : หน้า 353/554

ธรรมะเพื่อประชา มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๓ (ฉายแวว ปราชญ์) ๓๕๒ โดยตอบมารดาว่า “โอสถจ้ะแม่” พลางวางทิพยโอสถในมือมารดา และบอกว่า “ขอให้แม่จงใช้โอสถนี้รักษาคนเจ็บป่วยเถิด” นาง สุมนาเทวี ยินดีเป็นอย่างยิ่งได้ร้องบอกสิริวัฒนเศรษฐีผู้เป็นสามี และทดลองใช้รักษาโรคปวดศีรษะของท่านเศรษฐี โรคนั้นก็หาย เป็นอัศจรรย์ เมื่อท่านเศรษฐีเห็นอานุภาพของบุตร ในวันตั้งชื่อ พระโพธิสัตว์ ท่านคิดว่าบุตรของเราควรมีนามว่า มโหสถกุมาร เพราะถือกำาเนิดมาพร้อมกับโอสถวิเศษ ท่านได้ส่งคนไปเที่ยว สืบดูด้วยความคิดว่า “ผู้มีบุญญาธิการเช่นนี้ลงมาเกิด จะต้อง ไม่ลงมาเกิดลําพังผู้เดียว จะต้องมีผู้ที่ลงมาเกิดพร้อมกันด้วย” ในที่สุดได้พบเด็กถึง 9,000 คน ที่เกิดพร้อมกันในวันนั้น ท่าน สิริวัฒนเศรษฐีจึงให้ความอุปถัมภ์แก่เด็กทุกๆ คน และจัดงาน มหามงคลฉลองเด็กทั้งหมดพร้อมกับลูกของตน เมื่อเติบโตขึ้น เด็กๆ เหล่านั้นต่างพากันแวดล้อมมโหสถกุมาร เป็นบริวารของ บัณฑิตน้อยโดยธรรม มโหสถเป็นเลิศด้วยปัญญาและคุณธรรม เป็นมิ่งขวัญของชาวยวมัชฌคามทุกๆ คน กล่าวถึงพระเจ้าวิเทหราช เมื่อได้รับรู้ข่าวดีจากอ้ามาตย์ ทรงปีติปราโมทย์พระทัยยิ่งนัก ตรัสเรียกท่านเสนกะมาเข้าเฝ้า รับสั่งว่า “เป็นอย่างไรท่านอาจารย์ มีรายงานมาอย่างนี้ เรา ควรจะนําบัณฑิตนั้นมาหรือยัง” ในตอนต้นๆ ท่านเสนกะก็ดู