หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ หน้า 33
หน้าที่ 33 / 374

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอหลักฐานเกี่ยวกับธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ พร้อมการวิเคราะห์ข้อความจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับการเห็นธรรมและการเข้าถึงสภาวะของพระองค์ โดยเฉพาะข้อความที่ระบุถึงการมองเห็นโดยธรรม และความสำคัญของการปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง ที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการเห็นธรรมและการเห็นพระองค์ ในการสร้างความเข้าใจทางจิตใจเพื่อเข้าถึงการเห็นพระพุทธเจ้าผ่านการปฏิบัติธรรมอย่างแท้จริง ทั้งนี้ ยังมีการกล่าวถึงรูปสลักพระพุทธเจ้าที่พบในกิลิติด ปากิสถานเป็นหลักฐานทางโบราณคดีที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดที่สะท้อนถึงการเข้าถึงธรรมะ

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของธรรมะ
-การเข้าถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
-การวิเคราะห์ข้อความในคัมภีร์พุทธ
-หลักฐานจากกิลิติด ปากิสถาน
-การปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ๋อ สันสกฤตจากบทมินและกิเลสิด ซึ่งพบข้อความเกี่ยวกับธรรมภายในท่อนปลายดังนี้ ในเวลานั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสดังนี้ “ชนะเหล่าใด เห็นเราโดยรูป ติดตามเราโดยเสียง ประกอบความเพียรในทางที่ผิด ชนะเหล่านั้นไม่ชื่อว่าเห็นเรา ควรมองพระพุทธเจ้าโดยธรรมะ พระสัมพุทธะมีธรรมเป็นภาย แต่สภาพแห่งธรรมะนั้นไม่เป็นที่รู้เห็นและไม่อาจรู้ได้ด้วยวิญญาณ”39 ข้อจากคัมภีร์นี้แยกปรกออกจากธรรมภายในอย่างชัดเจน และกล่าวว่าความเพียรที่ถูกต้องควรแก้ความเพียรเพื่อให้เห็นพระพุทธเจ้าด้วยธรรมะ เพราะว่าพระองค์มีธรรมกาย ทั้งหมดนี้สอดคล้องกับข้อความที่ปรากฏในพระบาลี เมื่ อพระพุทธเจ้าสัมพัทธกับพระภิกษ์ว่า “ผูใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา”40 และตรงกับวิชชาธรรมภายเป็นอย่างยิ่ง41 รูปสลักพระพุทธเจ้าบนก้อนหินใหญ่ กิลิติด ปากิสถาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More