หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 33/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ๋อ สันสกฤตจากบทมินและกิเลสิด ซึ่งพบข้อความเกี่ยวกับธรรมภายในท่อนปลายดังนี้ ในเวลานั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสดังนี้ “ชนะเหล่าใด เห็นเราโดยรูป ติดตามเราโดยเสียง ประกอบความเพียรในทางที่ผิด ชนะเหล่านั้นไม่ชื่อว่าเห็นเรา ควรมองพระพุทธเจ้าโดยธรรมะ พระสัมพุทธะมีธรรมเป็นภาย แต่สภาพแห่งธรรมะนั้นไม่เป็นที่รู้เห็นและไม่อาจรู้ได้ด้วยวิญญาณ”39 ข้อจากคัมภีร์นี้แยกปรกออกจากธรรมภายในอย่างชัดเจน และกล่าวว่าความเพียรที่ถูกต้องควรแก้ความเพียรเพื่อให้เห็นพระพุทธเจ้าด้วยธรรมะ เพราะว่าพระองค์มีธรรมกาย ทั้งหมดนี้สอดคล้องกับข้อความที่ปรากฏในพระบาลี เมื่ อพระพุทธเจ้าสัมพัทธกับพระภิกษ์ว่า “ผูใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา”40 และตรงกับวิชชาธรรมภายเป็นอย่างยิ่ง41 รูปสลักพระพุทธเจ้าบนก้อนหินใหญ่ กิลิติด ปากิสถาน