หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 241/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยออ ลงมาแต่ยังพิพัฒน์ บุคคลผู้ใดแสดงได้รับรักษาศีลให้เป็นดังผู้ชายหญิงอันมีรูปอันงามนั้นแแล้ว86 ข้อความที่มากำให้ทราบว่ามรรคนภสมีชื่อโดยรวมว่า “ศีล” หรือ “ศีลพี่สี” ซึ่งหมายถึงโลกุตตรธรรมทั้งสิ้นคือ โสดาบัน สกทาคามี อนาคามี และอรหันต์ ดังนั้น การที่พระญาณนิยมหมายถึงโลกุตตรธรรมทั้งสิ้นสามารถเข้าใจจากข้อความข้างต้นได้ว่าโลกุตตรธรรมทั้งสิ้นปรากฏเป็นแสงสว่าง และไม่มีเหตุผลใดที่จะเรียกแสงสว่างดังพระอาทิตย์ว่าพระญาณถ้าหาแสงนั้นไม่ได้เป็นบุคลาธิษฐานประเภทหนึ่ง แต่จะเป็นรูปธรรม หรือเป็นบุคคลหรือไม่นั้นสุดที่จะกล่าวในที่นี้ได้ และอาจเป็นไปได้ว่า “ธรรมกาย” ในวิชชาธรรมกายจะพ้องกับ “พระญาณสติ” ของคัมภีร์เล่มนี้ด้วยชื่อที่ต่างกัน ลักษณะการเรียกธรรมภายในด้วยชื่อที่ต่างกันนั้น อาจจะพบในคัมภีร์ที่มาจากพื้นที่ต่างกันหรือคัมภีร์ที่ประกบขั้นในยุคสมัยที่ต่างกันได้ ควรแก่การค้นคว้าต่อไป87 นิพพาน คัมภีร์สายปฏิบติที่ศึกษาอยู่นี้ใช้ศัพท์ นิรพาน หรือ นิรพาน หรือ นิริพพาน เมื่อกล่าวถึงนิพพาน โดยระบุว่านิพพานเป็นสุข และ นิจจัง ชัดเจนหลายตำแหน่งตลอดเล่ม แต่ไม่ได้กล่าวถึงความเป็น orไม่เป็น อุตตะ ใว้ให้เห็น มีข้อความที่กล่าวถึงนิพพานในที่ต่าง ๆ ไว้ว่า - นิพพานอยู่ที่สวาสดี88 - การเข้าสังปฏิสมะคือการเห็นประตูทิ้งสของเมืองนิพพานและเห็นพระพุทธเจ้า89