หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 337/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับรวมงานวิจัยโดยอว ข้อความข้างต้นเปรียบเทียบให้เห็นว่า การเห็นดวงศีลธรรมวิสต่างๆ ที่ปรากฏในชันการปฏิบัติตนแต่ละชันตามคัมภีร์ไตรมูลพระภิกษุมิฉนั่น มีความคล้ายคลึงกันกับที่กล่าวไว้ในวิชาชรรมภายใน แต่แตกต่างกันในหลายด้านเช่นการที่ดวงศีลในคัมภีร์เขมระ นเรียกชื่อแต่ละข้อ และแตกต่างในขั้นตอนของการเข้าถึง ซึ่งเป็นเครื่องน่าจวะ ร่า จริงแล้ว “ดวงศีล” ที่กล่าวไว้ในคัมภีร์สายปฏิบัติของเขมรกับ “ดวงศีล” ในวิชาชรรมภายในอาจไม่ใช่สิ่งเดียวกันอย่างไรก็ดีการกล่าวถึงศีลในลักษณะดวงใดที่ได้จากการปฏิบัติธรรม ก็แสดงความเป็นสากลในการปฏิบัติสมาธิอาวนตามหลักพระพุทธศาสนา ที่คัมภีร์สายปฏิบัติทางเขมรได้รังสฤษฎิ์นทอดมแตโบราณกาล เช่นเดียวกับที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้แสดงไว้ในยุคปัจจุบัน การบรรลุมรรคผล คัมภีร์ “มูลพระกัมมัฏฐาน” ของวัดมงคลศิริเกียน-เสลียง กับพูชา กล่าวว่า ผลการปฏิบัติธรรมในชันพระอรยสงฆ์ทั้ง 8 ตามแบบอานาจปะสติ รรมฐานว่า เมื่ออธามใจจงลงมาตึงสะดีวาภาวนาให้ติดแน่นได้เห็นพระรัศมีเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ นี้เรียกว่าบรรลอนาคามรรดา เมื่ออธามใจออกจากสะดีวื่นขึ้นไปสู่ลำคอ ภาวนาให้ติดแน่นได้เห็นพระรัศมีเหมือนพระอาทิตย์อุทัยขึ้น นี้เรียกว่าได้บรรลอุปมรรค18