หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 181/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยออ การรู้แจ้งอริยะสัจ 4 ตรงกับสัญลักษณ์ของธรรมภายในคัมภีร์พระรมภากาติ สำหรับการรู้แจ้งในไตรลักษณ์นั้น พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี ได้แสดงไว้เช่นกันว่า ...รู้ว่าเป็นธาตุ ล้วนแต่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาหม่นั้น เมื่อรู้ชัดว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ดังนี้ละ ก็รู้ชัดๆ เช่นนี้เห็น ชัดๆ เช่นนี้ นี้ก็ด้วยธรรมภายในกาย ตากายมมนุษย์ กายทิพย์ กาย รูปพรหม อรูปพรหม ทั้งหยาบทั้งละเอียดเห็นไม่ได้ เห็นได้แต่ ตาธรรมภายใน ธาตุ 18 นี้ก็เห็นได้ชัด การรู้แจ้งใน อนิจจัง ทุกขัง อันตตา นี้ เทียบได้กับ ลักษณฑลายในคัมภีร์พระธรรม มายาภิ อย่างตรงไปตรงมาในส่วนญาณรู้การเกิดการดับ พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี กล่าวในธรรมเทสนา โดยยกเหตุการณ์ปฐมเทสนาที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก้ปัญหาคดีไว้ว่า ...เมื่อจงพระธรรมเทสนานายของพระองค์ไตรแล้ว พระปัญจวัตคีย์เปล่งวาจาว่า อายสมโต โกณฑัญญุตส วิชชัง วิฑูโล ธรรมข้อ อนุปาทิ ความเห็นธรรมปราศจากอุปลิและมลทินได้เกิดขึ้นแก่ผู้มีอายุชื่อว่า อัญญาโกณฑัญญะ ยงกิจิ สมุทัยมิ่งสุพนุตา นิธิธรรมมั่ง สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีความเกิดขึ้นสิ่งนั้นย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา มีเกิดมีดับอยู่เท่าที่หมดทั้งสากลโลกเกิดดับนั้น ชื่อนั้นว่าสังขารเกิดดับทั้งหมด ... ทั้งสากลโลกมีเกิดดับเท่านั้น เห็นความเกิดดับตามความเป็นจริงของเรื่องที่จริงพระปัญจวัตรึทั้ง 5 เมื่อเห็นจริงเช่นนี้ก็ได้บรรลุธรรมผลได้