ข้อความต้นฉบับในหน้า
“สงัรตนะที่หล่อเลี้ยงธรรมราชันอันเป็นละเอียดของพุทธารนะ” ซึ่งเป็นเนื้อหาเฉพาะธรรมชั้นโลกุตตรในวิชชาธรรมกาย อันจะได้ศึกษาเปรียบเทียบในลำดับต่อไป คัมภิธิพุทธรรกัน คัมภิธิพระญาณสันติ และคัมภิธิร่ารพันธะ กล่าวถึงการถวายนิ้วให้แก่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยเป็นเจตนาในการป้องกันการตกไปสู่อบายภูมิ และเป็นการนำไปเกิดใน “ดวงแก้วที่ข้าม” การเรียกขานเช่นนี้เมอประกอบกับนิพพานซึ่งเป็นจุดหมายของการปฏิบัติ ย่อมให้เห็นว่า “ดวงแก้วที่ข้ามา” คืนนิพพานที่กำลังพยายามจะไป คือลับไปสู่กำเนิดเดิมที่บริสุทธิ์ เมื่อพิจารณาข้อความในคัมภิธิรönะว่า “ตั้งใจมั่นในใจให้ชื่อใบริสุทธิ์หนัก แลเอาคล่องนิพพานเป็นอารมณ์ แม้นว่าจักปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าก็ดี Vendors แตกต่างล่าวไว้ว่าสภาวะบริสุทธิ์นั้นรวมเอาจิตอันบริสุทธิ์ไว้ด้วย มนุษย์จำต้องปฏิบัติภาวนาเป็นหนทางเดียวที่จะกลับไปสู่อันบริสุทธิ์นั้น ข้อความนีย้งแสดงถึงความเป็นไปได้ที่บุคคลจะกลับไปนิพพาน ซึ่งกล่าวไว้แล้วว่าเป็น “ดวงแก้วที่ข้ามมา” คือการคืนสภาวะบริสุทธิ์ และมีผลทำให้บุคคลเป็นพระพุทธเจ้าได้ตามปรารถนา
การถอดกำเนิดของมนุษย์และจิตบริสุทธิ์ สิ่งที่ทำให้เป็นมนุษย์ขึ้นมาได้นั้น วิชชาธรรมกายกล่าวว่าคือสัธรรมที่บริสุทธิ์ยาก บริสุทธิ์วาจา และบริสุทธิ์ใจ ในระดับที่เหนือกว่าสธรรมที่ทำให้เป็นสัตว์มนร สัตว์เดรัจฉาน ปรต อสูรา สัธรรมดังกกล่าวมีลักษณะเป็นดวงกลมมีขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ สัธรรมรดังกว่ามีลักษณะเป็นดวงกลมมีขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ สัธรรมหรือดวงธรรมดวงนี้เองที่จะมีบทบาทสำคัญในการปฏิบัติมาภิวนาในวิชชาธรรมกายต่อไป เพื่อการ