หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 71/374

หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอøy ไปได้หรือไม่ที่วัณโรคฝ่ายหายาได้ความคิดเห็นจากปฏิปทาของ ท่านจิตตคุุณดี ไปขยายเป็นบุคคลใหม่ขึ้นอีกหนึ่่งคือ ท่านวิมลเกียรติ ต้นฉบับคัมภีร์วิมลเกียรติเทสสูตรภาษาสันสกฤตหยาสบสุขไปนาน แล้ว เหลือแต่นับแปลภาษาจีน ส่วนวิมลเกียรติเทสสูตรภาษาขตานั้น ดร.ชัยสิทธิ์ สุวรรณวรากูลได้ศึกษาและได้ถ่ายทอดไว้ในงานวิจัยของท่าน พบว่าคัมภีร์ได้กล่าวถึงธรรมภายในผลจากบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสตว์ในภูมิที่ 8 ชื่อ อฉลาว่า "...อฉา 141 เป็นที่รู้จักในภูมิที่ 8 นั่นธรรมกายไม่หวั่นไหวอนาโกะ142 ในเวลานั้นรังสีอันบริสุทธิ์ทั้งหลายได้พุ่งออกมาจากตัวเองในภูมิที่ 8 ที่ซึ่งได้ส่องแสงออกมา 143" แม้ว่าพระโพธิสตว์ของมหายานและเรวาทจะมีการแจกแจงภูมิมิพล และมีคุณสมบัติแตกต่างกันบ้าง แต่โดยหลักการพระโพธิสัตว์คือผู้ที่ทำความเพียรอย่างมหันต์ให้ถึงความเป็นพระพุทธเจ้า ประเด็นที่สำคัญคือธรรมภายในนั้นเป็นธรรมกายที่ประกอบด้วยรังสีสามารถส่องแสงได้ นอกจากในคัมภีร์โบราณเล่มเดียวกันนี้ข้อความว่า บัดนี้พระสุภัทเทสะเห็นธรรมกายได้อย่างไร ด้วยศรัทธาของตนเองต่อพระพุทธเจ้า ในเวลานั้นท่านได้เห็นพระพุทธเจ้าทั้งปวงแล้วในภูมิที่สมบูรณ์ 144 (จบภาพ)