หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 259/374

หลักฐานธรรมชาติในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ๋อ อยู่ในพวกมิชั้น 5 สัตว์วจีรฉาน สัตว์วจีรฉานก็พวกมิชั้น 5 พวก มีดังนั้น ยิงในโลกนั้นนรถเรียกว่ามีใหญ่ที่เดียว131 ข้อความที่กล่าวถึงการฝึกปฏิบัติให้ชำนาญมีว่า เวลาถึงคราวเราก็อดคล่องชำนาญเสียแล้ว พอรู้ว่า จะตายส่งขันธ์ 5 มนุษย์ออกไป ข้าก็เอาขันธ์ 5 ของทิพย์ ชำนาญชูอย่างนี้แลก็ไม่มีความเสียาย132 คัมภีร์สายปฏิบัติอธิบายธรรมแสดงองค์ประกอบของขันธ์ 5 ไว้อย่างชัดเจนว่า รูปขันธ์คือดินหรือบก เวทนาขันธ์คืออา น้ำ สัญญาขันธ์คือไฟ สังขารขันธ์คืออากาศ การเวียนว่ายตายเกิดมิิดิน น้ำ ลม ไฟ เป็นปัจจัย สำคัญประกอบกันในคัมภีร์พุทธนกกล่าวถึงการ "วัตถาคา" ต่างๆ สำหรับ ผูปฏิบัติก่อนเข้า "เมืองนิพพาน" คาถาในที่นี้หมายถึงข้อความที่ประพันธ์เป็น ภาษาบาลี ในการศึกษาาคาถานี้พบว่ามีจุดประสงค์ในการ "ว่า" หรือ ภวนาคาถาประกอบการแผ่เมตตา มีจุดประสงค์ด้านคุณวิเศษของคาถา ในเชิงเวทมนตร์ มีคาถาอุปหนี่งซึ่งผู้จะเข้า "เมืองนิพพาน" จะต้องกล่าว เพื่อ "ประตูร่าง"133 อันเป็นการตั้งใจสะท้อนที่ สี่ หรือ จุดฤติ ออกไปจาก ตน ซึ่งเป็นการปฏิเสธตัวเองไม่ให้มีการเกิดอีกต่อไป จุดฤติหรือฤตั้งสิ่งเมื่อถูก ละทิ้งแล้วจึงเหลือแต่ความว่างเปล่า หรืออากาศ ซึ่งก็คืออณุญาณขันธ์ ข้อความในเรื่องดังกล่าวคัดจากคัมภีร์พระญาณสสินความว่า ให้รวบรูปขันธ์ทั้งนั้นนั้นและ ปัจจุบันได้รูปขันธ์ก็สามารถทำ นั่นมีแล อนุปาวนจักรู้ให้ปะทำงานนั้นมีแล้วโดยโซ สัญญาขันธ์ก็ปะทำกัน(เป็น) และ โอโยส่งธรรนั้นก็รู้ให้