หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 107/374

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ๋อ เมื่อศึกษาในรายละเอียดจะพบว่าพระเดชพระคุณพระองค์ท่านผู้นี้เอ๋ย ถึง “อัฏฐฎะ” ซึ่งก็คือจักรวิญญาณ หนึ่งในวิญญาณ ที่ไม่อาจเห็นในสิ่งที่ญาณเห็นได้ ตรรรรมดาไม่อาจเห็นพระพุทธเจ้าได้ ซึ่งตรงกับแนวคำสอนที่ปรากฏในกลุ่มคัมภีร์พระธรรมปาฏิยาน นอกจากนี้ในพระธรรมเทสนาขั้นต้นยังแสดงให้เห็นว่า พระพุทธเจ้ารูปปลายที่ “เน่าเปื่อย” ได้และธรรมภายอยู่ภายในอีกกายหนึ่งต่างหากแยกจากกัน แต่ที่สำคัญที่สุดพบว่าข้อความในคัมภีร์ว่ารังและอัฏฐฎะเป็นสำคัญที่พระเดชพระคุณพระองค์ท่านยิ่งถึงนั้น มีความเหมือนกันจนแทบจะกล่าวได้ว่าถูกเลียนกัน ต่างกันตรงที่ในอัฏฐฎะอาจพระพุทธองค์ตรัสกับสามเณรว่าเสด็จ และสามเณรภาวะ แต่ในวัจฉรเจริญนั้นพระพุทธเจ้าสักกับพระโพธิสัตว์ สำหรับลักษณะของธรรมภายนัน พระเดชพระคุณพระองค์ท่านได้แสดงในพระธรรมเทสนาของท่านถึงภายในในกายและรูปร่างลักษณะของกายต่างๆ จนถึงธรรมภาย ซึ่งมีลักษณะเหมือนพระปฏิริยาใสรัดสมิเทตรปดอับบุตรดังนี้ ยังมีคำว่า “กาย กายานุปสุสี่” ในมหาสตีปฏิรูปสูตรเป็นหลักสนับสนุนอีก กายานุปสุสี่ แปลว่าเห็นตามหรือ ตามสิ่งซึ่งกาย กาย แปลว่าในกาย รูปศัพท์มีวิริวิฤติตรงอยู่ชัด เช่นนั้น แปลตรงตามศัพท์และยิ่งคำให้สัญลักษณ์ตามเห็นในกายใน คือความเห็นเรื่อยเข้าไปเป็นชั้นๆ เห็นกายในมนุษย์ แล้วตามเข้าไปเห็นภายใน เทพ์ ตามเข้าไปเห็นกายรูปพรหม ตามเข้าไปเห็นกายธรรม ดังนี้เป็นหลักฐานรับสมกันอยู่ กายมนุษย์ปรางหน้าอย่างไร กายมนุษย์ปรางหน้าก็เป็นมนุษย์ใช่ enim ใกล้ คือกายเรานี่เอง กายทิพย์ก็เป็นรูป