หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ หน้า 301
หน้าที่ 301 / 374

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาวิธีการปฏิบัติสมาธิภาวนาในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเน้นการพบพระพุทธเจ้าผ่านธรรม รวมถึงกระบวนการที่ถูกบันทึกและส่งต่อมาเป็นเวลานาน จนถึงช่วงพระมงคลเทพมุนี การปฏิบัติสมาธิภาวนาที่แตกต่างกันในสองช่วงเวลาถือเป็นหัวข้อที่ควรศึกษาเพื่อความเข้าใจที่ลึกซึ้งสำหรับผู้สนใจปฏิบัติในวันนี้ โดยมีการบันทึกไว้เพื่อการทำความเข้าใจและสืบทอดความรู้ให้กับผู้ที่ต้องการเดินตามทางธรรมและการปฏิบัติอย่างลึกซึ้งในชีวิตของตนเอง.

หัวข้อประเด็น

-คัมภีร์พุทธโบราณ
-วิชชาธรรมกาย
-สมาธิภาวนา
-พระพุทธเจ้า
-การศึกษาแนวทางปฏิบัติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยยอด กลางพุทธศาสตรวัณย์ 20 ธรรมายเป็นที่รู้กันว่าประกอบขึ้นด้วยญาณและเป็น คุณสมบัติของพระพุทธเจ้า การไปสู่นั่นพานคือการได้พบพระพุทธเจ้า ซึ่งควร หมายถึงการได้พบธรรมงายด้วย คัมภีร์อธิบายธรรมได้พัฒนากระบวนการ ปฏิบัติสมาธิภาวนาเพื่อไปยังจุดดังกล่าว และได้บันทึกไว้เพื่อการทำความเข้าใจ สำหรับผู้ต้องการปฏิบัติ โดยได้สืบทอดมาจนถึงช่วงท้ายพุทธศตวรรษที่ 24 ส่วนกระบวนการปฏิบัติสมาธิภาวนาของวิชชาธรรมกาย ซึ่งสอนโดยพระ เดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ในครึ่งท้ายพุทธศตวรรษที่ 25 ต่อมาถึงพุทธศตวรรษที่ 26 และกล่าวว่าได้รื้อฟื้นขึ้นหลังจากสูญหายไปราว สองพันปีนั้น มีความแตกต่างในนัยสำคัญของการปฏิบัติเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งควร ได้รับการศึกษาเพิ่มเติมต่อไป 300 | ดร.กิขชัย เอื้อเกษม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More