หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 225/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ๋อ จารึกพระธรรมกาย (หลังกที่ 54) วัดเสลือ จังหวัดพิษณุโลก 42 ในคัมภีร์มูลกลั่มมัชฌิมฐานเขียนคาถาธรรมภาษาบาลีไว้เท่านั้น ไม่ปรากฎคำแปลหรือพยายามที่เป็นภาษาไทย แต่คัมภีร์มูลกลั่มมัชฌิมฐานได้เขียนเพิ่มเติมถึงการใช้ประโยชน์จากกาถานี้ว่า ให้แก่อาการต่างๆ ที่ทำให้ปฏิบัติภาวนาไม่ได้ โดยต้องกระทำพิธีขอขมา "แก้ว 5 โกฐก" เสียก่อน แล้วจึงใช้ถานี้สกัดน้ำเอาน้ำอาบกิน ซึ่งจะทำให้หยาดออกอาการต่างๆ ที่ทำให้ปฏิบัติภาวนาไม่ได้ด้วยคุณแห่งพระพุทธเจ้าทั้งมวล เว้นแต่ อาการนั้นเป็นผลจากกรรมวิบากในอดีตชาติ คาถาธรรมกายกล่าวถึงสีรรของพระพุทธเจ้าว่าเป็นญาณรู้แจ้งต่างๆ เช่น พระสัพพัญญูญาณคือพระเสียง ทิพพโสธญาณคือพระโสต โครธัญญาณคือพระนาสิก ทศพลญาณคือส่วนกลางพระวรภาย อธิฏฐานญาณคือพระบาทเป็นต้น ซึ่งธรรมภายในคาถาเป็นธรรมกายของพระพุทธเจ้า คัมภีร์อัปปบาท