หลัการธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 125/374

หลัการธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ เมื่อเปรียบเทียบกับพระธรรมเทคของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ซึ่งให้ไว้ในยุคสมัยวันเวลาที่ต่างกัน จะสามารถเห็นความสัมพันธ์ระบกร ตามที่ได้คัดลอกมาเป็นดังนี้ ในกรณีการทำใจใหว่าง ...เมื่อไม่ติดแล้ว ใจไม่เกาะอะไรกเลย ใจมันก็ว่างจากสังขารเหลา่นั่นไม่เกี่ยวเกาะในสังขารเหล่านั้น ใว่าง ใจว่างมันแหละ เป็นหนทางหมดจด ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใด ใว่างนั้นแหละ เป็นหนทางหมดจด ว่างจากสังขารเหล่านั้นไม่ได้เกี่ยวเกาะด้วยสังขารเหล่านั้นไม่ติดในสังขารเหล่านั้น เรียกว่า ใจหมดจด เป็นหนทางบริสุทธิ์ นี้แหละทางบริสุทธิ์เป็นทางไปของพระอริยบุคคล ตั้งแต่แต่โลดา สภาาคา อนาคารันต์ไปทางนี้ ไปทางหมดจดนี้69 ในกรณีเห็นพระปฏิมากรแก้ใส่เมื่อปฏิบัติได้ถูกส่วน...ถูกส่วนเข้าถึงกายธรรม รูปเหมือนพระปฏิมากร เกตุดอกบัวตูม ใสเป็นกระจกค้น่องสงเงาหน้า นี้แหละธรรมกายโตรูกูล-... ในกรณีได้เห็นพระพุทธเจ้า...ถ้าทำเป็นอย่างเขาแล้วล่ะ ก็เข้าถึงพุทธะนะ ธรรมรัตนะ สังขารนะ ถูกส่วนเข้าถึงดังนี้ล่ะ ก็ พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหนก็พูดได้นะ อยู่บนพานก็ไปได้ พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหนไปได้หมด หรือจะ 124 | ดร.กิจชัย เอื้อเกษม