ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธปราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ
กับที่กล่าวไว้ในคัมภีร์องค์คุลิมิลียสูตร ในส่วนของความเป็นกายแห่งปัญญาที่ยิงใหญ่นั้น พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้กล่าวถึง "ปัญญาที่เห็นไม่ใช่ปัญญาที่รู้"132 ว่าเป็นอธิปัญญา และเปรียบเทียบปัญญาในลักษณะของ "ดวงปัญญา" ว่ากายมนุษย์มียดวงปัญญาขนาดดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ สามารถเห็นได้อย่างมั่วๆ
ดวงปัญญาของมนุษย์ก็ขนาดดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ ของมนุษย์ล๊ะเอียด ทิพย์-ทิพย์ล๊ะเอียด รูปลพรหม-รูปลพรหมล๊ะเอียด โตเป็นลำดับขึ้นไป ของรูปลพรหม-รูปลพรหมล๊ะเอียด โตหนักขึ้นไป แต่ว่าถึงเป็นลำดับขึ้นไปเท่าไร ก็ไม่อิ้มเท่ากายธรรมกายธรรมใหญ่ๆ ดวงปัญญานั้นขนาดไหน ปัญญานะออกจากดวงนั้น ธรรมดวงนั้นของปุถุชน ปัญญาของปุถุชนมัก ความเห็นมั่วไม่ชัดนัก คล้ายๆ เปลือกๆ ปัญญา ไม่ได้ใช่ปัญญาที่เป็นแก่นำ ใช้ปัญญาที่เป็นเปลือกๆ เท่านั้น ปุถุชนใช้ปัญญาผิวๆ เผินๆ ตัวเองก็ไม่เห็นปัญญาไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน และก็ไม่รู้ว่าถูปรขาณสัญูฐานมันเป็นอย่างไร เพราะไม่เห็น เพราะทำไมเป็น พอทำเป็นแล้วจึงเห็นทำเป็นน่ะเห็นปัญญาทีเดียว133
ในวิชาชรรมกายนี้ธรรมกายอาศัยของธรรมขนาดใหญ่ที่สุด 20 วาดงปัญญาของธรรมกายอันก็มีขนาดเท่ากัน ดงปัญญานั้นเป็นโลกุตรปัญญายังให้ถึงความหลุดพ้น อันเป็นโลกุตรอย่างสูง ดับพระธรรมเทสนาของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีต่อไปนี้