หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 201/374

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบรวมงานวิจัยโดยย่อ ความเหมือนกันของการใช้คำและเนื้อความในคัมภีร์ตรารักษากับพระไตรปิฎกและอรรถกถาบาลยังแสดงให้เห็นว่าคัมภีร์ตรารักษาเป็นคัมภีร์ที่เก็บรักษามาจัดเต็มมีความเก่าแก่และน่าเชื่อถือ คัมภีร์ตรารักษาแม้จะแต่งด้วยบทกลอนสั้นๆ เพียง 32 บาท แต่ก็สามารถสรุปเนื้อหาที่เป็นหัวใจในการปฏิบัติธรรมสำคัญคือ พุทธานุสติ เมตตานุสติ อสายานุสติ และมรรคานุสติ ไว้อย่างครบถ้วนชัดเจน คัมภีร์ตรารักษาแสดงประเด็นสำคัญที่ค้นพบคือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีธรรมกายแยกออกจากรูปปกายอย่างชัดเจน และลักษณะธรรมกายของพระองค์นั้น มังคลังหรือมากไปด้วยญาณรูแผนพะที่ไม่ว่างเปลี่ยนเป็นเรื่องอจินไตยที่ใคร่ ไม่ควรคิด ร่องรอยที่ค้นพบนี้ตรงกับคำสอนวิชชาธรรมกายที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) เทนส์สอนทุกประการ แต่ท่านได้กล่าวอธิบายขยายความจากคัมภีร์ตามผลการปฏิบัติที่ท่านเข้าสึงว่าธรรมกายเท่านั้นที่มีญาณกายอื่นไปนอกจากธรรมไปแล้วไม่มีญาณ มีเต큼ญาณ55 ญาณของธรรมกายเป็นดวงมีขนาดเท่ากับหน้าตักธรรมกาย ดวงญาณมีไว้สำหรับรู้เห็น เมื่อเข้าสู่ธรรมกายไปเห็นอรินสร⁴ ญาณของธรรมกายเท่านั้นรู้เห็นตรงกันทุกอย่าง ฐานถูก เห็นตามถูก รู้พร้อมทุกสรรพสิ่งไม่สิ่งใดที่จะไม่รู้ และรู้ตำแจ้งกว่ากายอื่น57 เมื่อเข้าสู่ธรรมกายแล้วสามารถเห็นด้วยตธรรมกาย รู้ด้วยญาณธรรมกายว่าขั้น5 เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา58 และรู้การเกิดดับของสิ่งทั้งปวงทั่วทั้งสากลโลก59