ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลาการรมธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ้อม
คัมภีร์มหาปริณิรวาณสูตรยังขยายความเรื่องกายพระตาคดตง่เติมอีก
ด้วยว่า มีได้ประกอบด้วยธาตุต่างๆ จากอาหารแต่เองใด ดังข้อความที่แปล
จากภาษาสันสกฤตดังนี้
"(ข้าแต่ พระผู้มีพระภาค) ก็เพราะเหตุใดเถ่า"
"เพราะว่า... กายของตาคดมีประกอบจากธาตุต่างๆ
ของอาหาร แต่ใครก็ตามที่รีร้รสึกถึงธรรมดฯ ...ก็อาจให้เกิด
ความตื่นเต้นและเจริญดำเนินต่อไปได้เรื่อย..."88
ดร. ชนิดา จันทร์สร ศิล 89 ให้ความเห็นในชิ่นส่วนคัมภีร์โบราณนี้ว่า
มหาปริณิรวาณสูตรเป็นพระสูตรมหายานสอนหลักการ
ตาคดตพะว่าทุกชีวิตมีรุตแห่งความเป็นพุทธะอยู่ ชิ่นส่วน
ที่พบเป็นการเกร่นนำกล่าวถึงความสำคัญของพระสูตรนี้ ให้แก่
ผู้ที่ต้องการเข้าใจและเข้าถึง "ตาคดตพะ" และกล่าวถึงการ
เผยแผ่มหาปริณิรวาณมหาสูตรโดยพระโพธิสัฎจากภูมิภาคตอน
ใ้ ซึ่งเชื่อกันว่าหมายถึงตอนใต้ของอินเดีย คือที่นับอาจรร
อันเป็นศูนย์กลางของนิยายมหาสงิชิะ ข้อความในคัมภีร์กล่าวว่า
ว่าพระสงค์นิยายนี้จะนำสอนคำเผยแผ่ไปกอ และพระสูตร
หายไปซ่อนอยู่ในแผ่นดินรวมกับพระสูตรมหายานอื่นๆ ข้อความ
ดังกล่าวจะบอกเป็นนัยว่าความเข้าใจเกี่ยวกับพุทธภาวะ
ภายในชึ่งมีอย่งามายในพระสูตรมหายานนั้น แม้จะเผยแผ่มา
จากนิยายมหาสงิชิะก็จริง แต่เป็นคำสอนเก่าแก่ที่ผ่านมาเดิมที่