การปฏิบัติการทำสมาธิและประสบการณ์เชิงลึก หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ หน้า 134
หน้าที่ 134 / 374

สรุปเนื้อหา

ข้อความกล่าวถึงการศึกษาพฤติกรรมการทำสมาธิตามแนวทางของพระธรรมมิติธรรม โดยเน้นการรวมใจที่บริเวณสะดือและการมีประสบการณ์ที่เกิดขึ้น เช่น การเห็นการเคลื่อนไหวและการรับรู้ถึงพระพุทธเจ้า ณ จุดนั้น หลังจากการปฏิบัติอย่างตามคำแนะนำจากอาจารย์ ทำให้ผู้ปฏิบัติได้สัมผัสกับประสบการณ์ที่ลึกซึ้งและมีความเข้าถึง

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติสมาธิ
-ความรู้ทางการทำสมาธิ
-ประสบการณ์เชิงลึก
-พระธรรมมิติธรรม
-การรวมใจที่สะดือ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

สถานที่ต่างๆ ทั่วถนนจารึก กล่าวว่า ท่านมีคีย์ยาวจรดกัน ทำให้ได้รับสมญาว่าความวาณาจารย์คิวต่อ พระธรรมมิติธรรมเมื่อ อายุ 87 ปี สำหรับคัมภีร์ของพระธรรมมิติที่กล่าวถึงกำหนดสตไว้ตรงบริเวณสะดือในการทำสมาธิชื่อ "ปัญจาวารยานสูตรมหธรรม" ซึ่งมีชื่อภาษาจีนว่า "อู่เหมินฉินจิ่วหย่วนฝ่า" ท่านเขียนไว้ว่า ...ให้อนุว่านำต่อไปและกล่าวว่า "จากวันนี้ก็ให้ละการปฏิบัติสองวิธีแรกที่ผ่านมา แล้วให้รวมใจตรงสะดือหลังจากได้รับคำแนะนำจากอาจารย์ (ผู้ปฏิบัติ) ก็เน้นรวมใจไปตั้งบริเวณสะดือ จากนั้นไม่นานรู้สึกว่า (ภายในท้อง) ช่วงสะดือมีลักษณะการเคลื่อนไหว (ภายใน) เมื่อลิงไปนิ่งๆ พบว่ามีบางอย่างสีสว่างคล้ายไฟไหมแกะ (ผู้ปฏิบัติ) ก็เรียนให้จารย์ทราบอาจารย์กล่าวว่า "ให้ดูตรงนั้นต่อไป" เมื่อผู้ปฏิบัติทำอย่างที่รับคำแนะนำก็เห็นว่า (กลางท้อง) มีอุบักว่างใสเป็นแก้ว ตรงกลางดวงเป็นฝ่ามือสีเหลืองทอง บนฝ่ามือพระพุทธเจ้าประทับขัดสมาธิอยู่ และในกลางสะดือของพระพุทธเจ้าเริ่มมีดอกบัวผุดขึ้น กลางดอกบัวนี้มีพระพุทธเจ้าองค์แรกตั้งอยู่ ปรากฎเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ ผุดต่อๆ กันออกไปเป็นมหาสุมทร เมื่อสุดของสมุทรแล้วพระพุทธเจ้าจากที่ปลายยอดสมุทรจะคืนกลับเข้าไปกลางสะดือพระพุทธเจ้าองค์ที่สองดั่งเข้า องค์ที่สองคืนกลับเข้าไปกลางสะดือองค์ที่สาม เป็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More