หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 267/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบผลงานวิจัยโดยอ้อย หรือดวงแก้ว และให้ผลังแสดงสมาธิหรือโลภะผ่านไปสู่โลกุตระและที่สุดคือปรมัตถ์ ภาวะสงบนิ่งในภาวะมรดก วิชาชธรรมกายกล่าวถึงภาวะสงบนิ่งในระหว่างการปฏิบัติสมาธิภาวนา ว่าเป็นสภาวะที่เด็กในภรรม์มรดกทำได้ และเป็นภาวะที่ทวดกรมรูปพรหมอรูปพรหมก็ทำได้ ภาวะที่เด็กในภรรม์ทำได้นั่นคือการสงบสงบ พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้แจกแจงเพิ่มเติมไว้ว่า กายสงขารสงบคือสมาธิหยุด วิจิสงขารสงบคือความตรีตรรองหยุด และจิตสงขารสงบคือใจหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ และกล่าวอีกว่าการเข้าถึงพระรัตนตรัยจำเป็นจะต้องจรดใจลงที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ให้เกิดเป็นมนุษย์ การจรดใจดังกล่าวบุคคลได้โดยปฏิบัติวนแล้วเมื่ออยู่ในภรรมราดา ดังข้อความที่นำมาแสดงดังนี้ กายจากใจที่ละเอียดจรดลงที่ศูนย์กลางของธรรมน์ ก็หยุดพร้อมทั้งกายสงขา วิจิสงขา จิตสงขารบว่าหยุดเป็นจุดเดียวกัน ได้ชื่อว่า สงขารสงบ การสงขารชนิดนี้เด็กในท้องมารดาก็สงบจ่อยในที่เเคบเป็นอยู่ได้ เทวดาใน 6 ชั้นทำได้ รูปพรหม และอรูปพรหมทำได้ เด็กในท้องก็เป็นว่่าสงขารวนวดา ก็เป็นว่าสงขารได้ รูปพรหม และอรูปพรหมก็นว่า สงขารวนวดา ทำให้การสงขารเสียดเป็นสุข...กายสงขารสงบคือความตรีตรรองหยุด จิตสงขารสงบคือใจหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางของดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์156 266 | ดร.กิรชัย เอื้อเกษม