หลักฐานทางวัฒนธรรมในคัมภีร์ทธิวุทธิโบราณ : หน้า 157/374

หลักฐานทางวัฒนธรรมในคัมภีร์ทธิวุทธิโบราณ 1 ฉบับร่วมงานวิจัยโดยอ๋อ เชิงอรรถท้ายบทที่ 3 1 เรียนเรียงจากงานวิจัยของพระเกียรติศักดิ์ กิตติญโญ (2557) "สมาธิศูนย์กลางทางในพระพุทธ ศาสนาจินตคณูตชั้นและยุคโฮวิน" สถาบันธรรมชัยวิจัยนานาชาติแห่งออสเตรเลียและเวียดนาม (DIRI) 2 จักรพรรจีนชื่อถัต (นิสอีอว่าของ Qin ShiHuang秦始皇) ครองราชย์ พ.ศ. 284-333 3 พระศรีพุทธ (Shi Lifang) 4 Kumar, Yukteswar. 2005. A History of Sino-Indian Relations: 1st Century A.D. to 7th Century A.D.; Movement of Peoples and Ideas Between India and China from Kasyapa Matanga to Yi Jing. Aph Publishing. 5 Zürcher, Erik. 2007. The Buddhist Conquest of China: The Spread and Adaptation of Buddhism in Early Medieval China. Leiden: Brill. p. 20 6 จักรพรรดิ์ฉิ่มดี (ฮั่นฉิมดี) Han Ming Di 漢明帝 ครองราชย์ พ.ศ. 571-618 7 โอ้ว หันซู (Hou Hanshu 後漢書) 8 Nogami Toshi Shizuka (野上俊静) and Sheng Yan (聖嚴) 1993: 10 9 ผู้ฉี (Fu Yi 傅毅) มีวิสระระหว่าง พ.ศ. 590-635 10 Zürcher, op.cit. p.320 11 พระมหาดาวฤกษามา วชิรปัญญา (2009) พระพุทธศาสนาในจีน โรงพิมพ์มิตรทราย พิมพ์ตี้ กรุงเทพฯ หน้า 42 12 ไฮอัน Cai Yin 蔡愚 13 Liang Qichao 梁启超, Zhang Pinxing 张品兴, Yang Gang 杨钢, and Wang Xianyi 王相宜. 1999. Liangqichaao Quanjin 梁启超全集. Beijing 北京·Beijing chuban she 北京出版社. p.3727 14 พวกเย๋จือ คือเผ่าเร่องนั่งเชื่อสายมองโกลา ที่พยายามหลบหนีกฎ ของพยพหลบนิการูกรณของพวกชงหนู (Xiongnu) 15 อินดิจีเอน (Indo Scythian) 16 พระกัษยปามด้าวคะ (Kasyapa Matanga 迎葉摩騰) พระธรรมรัฐนะ (Dharmaratna หรือ พระโคณฌณะ Gobharnna 笠法蘭) 17 (Kumar 2005: 39) 18 เชื่อว่าพระคัมภีร์ที่พระเถระได้แปลออกมาได้แก่ ชื่อสื่อเอ้อจิง (Si shi er jing 四十二经) สื่อเตี๋ยวเจี๋ (Shi di duan jie 十断结) โฉนเป็นเชิง (Fo ben sheng 佛本生) ฝ่ายอึ้ง (Fa hai zang 法海藏) และโฉนเป็นเชิง (Fo ben xing 佛本行) 19 ส่วนใหญ่เป็นภาษาสันสกฤต ภาษาคำธาร และภาษามังสฤต ที่ใช้ในเอเชียกลาง 20 ฉัตรสุมาลัย กบิลสีห์ (2525) ประเทศจีนกับพระพุทธศาสนา (ฝ่ายมหายาน) มหามกุฎราชวิทยาลัย หน้า 37