หลักการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา : หน้า 266/374

อันใดเจ็บเป็นพยาธิได้กินอย่าน้อยว่าให้คนอื่นกินยา ต่างๆ กระทำผิดคฤดคองประแพคังดิอัง จึงจักเวียนตายเวียน เกิดไปในรถรู้จักเส็งจัดสุดได้แล153 พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีท่านกล่าวว่าการปฏิบัติให้เข้าสึงได้ เท่านั้นจึงจะให้ผลในทางปฏิเวธ และการปฏิบัติแท้จริงแล้วเป็นหลักของ ศาสนาพุทธ จะนับถือศาสนาไปนานเท่าไรไม่ได้ประโยชน์เท่าไม่ได้ปฏิบัติ ดังข้อความที่มาแสดงต่อไปนี้ จะปฏิบัติไปอย่างไรก็ว่าไปเถอะ บริบัตเมื่อเข้าสึงถึงปฏิบัติ แล้วก็เข้าสึงเป็นลำดับไป เข้าถึงโสดา โสดาเละละเอียด สภ ทาคา สภาทาคะละเอียด อนาคา อนาคะละเอียด อรหัด อรหัด ละเอียด เป็นลำดับไป ไม่เคลื่อนละ ไม่เคลื่อนหลาก เอาหลามา ปรับดูเถอะ บริบัติเอามาปรับดูเถอะ แต่ว่าผู้เรียนบริบัติ ผู้เรียน บารมีท่านไม่เห็น ท่านก็เรียนตามศัพท์ของท่านไป เมื่อท่านเห็น ท่านก็เรียนตามความเห็นของท่าน นี่เรื่องนี้สำคัญ เพราะเหตุ นั่นการปฏิบัติศาสนาหรือบันถือศาสนา ถ้ามัศศึกษาไม่ได้หลัก พระพุทธศาสนาแล้ว จะนับถือไปสัก 50 ปี ก็เอาเรื่องไม่ได้ ถ้า ได้หลักแล้วจึงจะเอาเรื่องได้154 ทั้งวิชาชธรรมกายและคัมภีร์สายปฏิบัติองค์ธรรมต่างมีหลักการสำคัญ ชัดเจนร่วมกัน ในวิธีปฏิบัติสู่การสุดพ้นจากการเวียนว่ายในวัฏภูมิ155 กล่าว คือการปฏิบัติสมาธิภาวนาเท่านั้นนอกเหนอจากนี้ไม่มี การปฏิบัติสมาธิภาวนา เป็นกระบวนการมีขั้นตอนของการสงนึ่งหรือการทำใจหยุดนิ่งที่วัตธรรม