หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยย่อ หน้า 211
หน้าที่ 211 / 374

สรุปเนื้อหา

งานวิจัยชิ้นนี้นำเสนอเกี่ยวกับการศึกษาลักษณะอักษรไทยและบาลีในประเทศไทย รวมถึงการเปรียบเทียบกับอักษรของมุสลิม และพิเคราะห์คัมภีร์พระธฺมาภิธานที่มีการศึกษาโดยพระครูวีรทัสสุทธธรรมญาณ พร้อมทั้งอ้างอิงข้อมูลจากงานวิจัยในสาขาที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงงานวิจัยที่ใช้ชื่อและรูปแบบแตกต่างกันในเอกสารต่างๆ ซึ่งรวมถึงคัมภีร์อักษรเขมร และอักษรธรรมล้านนา นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเชิงลึกเกี่ยวกับการเปรียบเทียบอักษรและลักษณะต่างๆที่แสดงถึงความสำคัญของธรรมภายในในพระพุทธศาสนา.

หัวข้อประเด็น

-คัมภีร์พุทธโบราณ
-ธรรมภายใน
-หลักฐานอักษรไทย
-การวิจัยด้านพุทธศาสตร์
-พระครูวีรทัสสุทธธรรมญาณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอร เชิงอรรถท้ายบทที่ 4 1 อักษรของไทย: อ้างอรรถที่ใช้เขียนภาษาไทยและภาษาบาลีในประเทศไทย มีลักษณะต่างจากอักษร ของมุสลิม 2 เรียบเรียงจากรายงานวิจัย คัมภีร์พระธฺมาภิธาน ฉบับเทพรมฉบูม โดยพระครูวีรทัสสุทธธรรมญาณ วี. (สุธรรม สุธรรมโม) และคณะ 2556 3 ประชุมคดีอราที่ ภาคที่ 3 พระนคร: สำนักงานนายกรัฐมนตรี 2508 หน้า 99-103 4 อธิษฐานเกียดส์ (Gores Coedes) ผู้เชี่ยวชาญวิทยาการแขนงต่างๆทางภาคพื้นเอเชียอาคเนย์และเอเชีย ใต้ได้เผยแพร่ความบาบาลิบเดียวกับที่ปรากฏในคัมภีร์พระธฺมาภิธานที่วัดอังคติพ.ศ. 2499 แต่ใช้ชื่อ แตกต่างออกไปว่า "ธมมกายส อุตฺตวนุณญาณ" อันเป็นคำนี้ปรากฏอยู่ในที่สุดของคาถาดังกว่าใน บทความ "ธมมกาย" (Dhammakāya) วรสาร แอดวานส์ ไวร์รี บูเลทิน (Adyar Library Bulletin) อินเดีย 5 โปรดศึกษาหายยอดจากอักษรย่อและบานปลายเป็นภาษาไทยได้จากรายงานวิจัย ฉบับสมบูรณ์ "คัมภีร์พระธฺมาภิธาน" โดยพระครูวีรทัสสุทธธรรมญาณ วี. (สุธรรม สุธรรมโม) และคณะ 2556 6 พบในคัมภีร์อักษรเขมร ในชื่อ "ธมมกายส อุตฺตวนุณ" โดย ออร จิ ฮ เดส์ และพบในคัมภีร์เขมร (Bizot, François. 1976. Le Figuier à Cinq Branches, Recherches Sur Le Bouddhisme Khmer : Paris: Ecole française d'Extrême-Orient. Appendix) และพบในคัมภีร์อักษรธรรมล้านนา ซึ่งเรียกชื่อ ธมมกาย (Urkasmé, Kitchai. 2013. "A Study of Elements in Yogācāra Tradition from Tham Scripts Palm-leaf Manuscripts." PhD Thesis, The University of Sydney. p.245) 7 เอกนิบาต เดทคคะ วรรคที่ 4 พระสูตรที่ 10 ประวัติพระสาทดเถระ ปรากฏในฉบับสยามและพม่า แต่ไม่ปรากฏในฉบับสิงหล 8 คาถาอักษรบรมะ Bizot อ้างอิงเมื่อ 1992 ใช้ว่า le mot dhammakāya 9 สมมุไทระกาย อักษรธรรมล้านนา 10 อักษรของไทย 11 ลักษณะการเปรียบเทียบอักษรอรรถ 12 หลักที่ 54 วัดเจดีย์ พญาโลก มีเพียง 9 บรรทัด 13 ช้าง 10 ตระกูลใด กภาพวะ คงเคยยะ ปิ่นทะะ ต้มพะ ปิณวะ คันนะ มังคละ เหมะ อูโบสสะ และ ฉนทนฺ 14 Nd2235. ชม.29/51/5 15 ความเป็นคัมภีร์สายปฏิบัติของคัมภีร์พระธฺมาภิธานอาจารย์ได้จากข้อความในคัมภีร์ที่แสดงความ เจาะจงนำมาให้ "โยคาวจร" หรือผู้ปฏิบัติสมาธิวาวนา ตีราสิถึงธรรมาภายในอ่อนๆ อันเป็นหนึ่ง ในวิธีปฏิบัติโลกได้ถึง "ความเป็นสัพพัญญูพระเจ้า" 16 บุญโย นิลกช (2541) พระพุทธศาสนาไมยมาเข้าสู่ประเทศไทย เล่ม 1. จาก.เชียงใหม่ ปี.อส. การพิมพ์ เชียงใหม่ หน้า 209
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More