พื้นฐานของพระญาณในธรรมะ : หน้า 180/374

ญาณทั้งสิ้งตั้งต้นเป็นพระญาณที่รู้แจ้งในความเป็นไปของธรรมม ต่างๆในสัตวโลกทั้งปวง กล่าวได้ว่าธรรมกายในคัมภีร์พระธัมมยานาทไม่ได่ทรงรู้แจ้งเฉพาะญาณทางพระเนตรเท่านั้น แต่ยังมีพระญาณอื่นๆ ที่ประกอบเป็นพระองค์ และทรงรู้แจ้งในสรรพสิ่งหรือทรงมีสัพพัญญาณ ในวิชาชธรรมภาย การรู้แจ้งของพระธรรมกายได้แสดงไว้ในธรรมเทคนิคาของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ในระต่างๆ ในส่วนของการรู้แจ้งอินทรีย์นั้น พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีกล่าวสิ่งอันอินทรีย์ว่า “เมื่อว่าอินทรีย์ 22 เป็นภูมิองจรถึงสนเท็จ ถ้าไม่มาธรรมกายมองไม่เห็น มีธรรมกายมองเห็น” 17 คุณสมบัติของธรรมภายในด้านนี้จึงเทียบกับ อินทรีย์โปรภูญใน คัมภีร์พระธรรมกายได้เป็นอย่างดี ในส่วนของการรู้แจ้งอริยสัจ 4 นั้นพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้เทคนิคดังกล่าวการรู้ของธรรมกายไว้ในบทเดียวกันว่า ...ถามต้นหา วัตต้นหา วิวัฒนาหนี้แห่งละเป็นเหตุให้เกิดชาติ ต้องดับด้วยศีล สัมภี ปัญญา วิมุติ วิญญาณนะ ดังกล่าวแล้ว ถอนกนไปเป็นชั้น ฯ ฉกกระทั้งพระอรหัตตบมด ดบนันแหละเป็นตัวนิรโธร์ ที่เข้าถึงซึ่งความดับนั้นเป็นมรร สัจจธรรมทั้ง 4 นี้ต้องมีธรรมภายจึงจะองเห็น ไม่มีธรรมกายมองไม่เห็น 18 บทที่ 4 ช่องรอธรรมนภายในคัมภีร์อันของไทย | 179