การเห็นธรรมกายและความหมายในพระพุทธศาสนา : หน้า 106/374

สำหรับการเห็นธรรมกายนี้พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้อธิบายอย่างชัดเจนว่าเป็นการเห็นพระพุทธเจ้า ท่านได้กรณีพระวักกลิโลในพระบัลลี่เป็นอุทาหรณ์ พร้อมกับกล่าวถึงเหตุผลสนับสนุนจากอัครสูตรดังนี้ เรื่องพระวักกลิ ดังที่ยกขึ้นมาด้วยข้างต้นนั้น เมื่อเริ่มถึงความในอัครสูตรนี้ประกอบแล้วย่อมส่งความให้เห็นว่า ที่พระองค์ตรัสว่าดูเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรานั้น หมายความว่า ผู้ใดเห็นดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายผู้นั้นเห็นเรา คือความว่า ฐานะคนเอง มีเสียงใกล้หรือพูดให้เข้าใจง่ายกว่านี้ก็ว่า ผู้ใดเห็นดวงธรรมว่าถึงผู้นั้นเห็นพระพุทธเจ้า หรืออีกอย่างหนึ่งว่า ผู้ใดเห็นธรรมกายผู้นั้นเห็นพระพุทธเจ้า ทำไมจึงหมายความเช่นนั้น ก็เพราะว่าสะนะแระนั้นพระวักกลิก็อยู่ใกล้ๆ กับพระองค์ หากจะดูด้วยลูกตาธรรมทำไมจะไม่เห็นพระองค์ เพราะไม่ปรากฏว่าพระภักลีนั้นตกิการ เมื่อเช่นนั้นในพระองค์จะตรัสเช่นนั้นล่ำที่ตรีรัสเช่นนั้นจึงมีความหมาย ไว้ว่า ที่แสดงด้วยตาธรรมดานั้น เป็นแต่ปล่องของพระองค์คือกายพระสิทธิ์ตะที่ออกบุษ ซึ่งมีไว้ในความหมายแห่งคำว่าเรา และตรัสว่าเป็นกายที่เปื้อนเน่าด้วยนั้น คือกายพระสิทธิ์ตะที่ออกบุษ ซึ่งเป็นกายในภายนอกนั่นเอง คำว่าเราในที่นี้จึงสันนิษฐานได้ว่าหมายถึงกายภายในซึ่งไม่ใช่กายเปื้อนเน่่า กายภายในคืออะไรเล่า ก็คือธรรมกายนันเอง