ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์จิตรารักขา ที่ว่า พระองค์มีภายธรรม และกายธรรมของพระองค์นั้นมีญาณ
ร่องรอยวิชชาชธรรมภายในคัมภีร์ฐุตราจากับพระไตรปิฎกบาลี
จากการศึกษาพบว่าร่องรอยวิชชาชธรรมภายในปรากฏอยู่ในคัมภีร์ฐุตราจ ไม่มีความคลาดเคลื่อนจากคำสอนในพระไตรปิฎกบาลีแต่ได้ในมหาชนดีโตมอปานได้ระบ injury ของรูปายของพระ
สัมมนาสมพุทธเจ้าที่พระนางปชาดิโคมีเลี้ยงดูมา และธรรมภายในพระนางเข้าสู่เพราะได้พระศาสดาเป็นครูผู้สอน ดังนี้42
ดูก่อนพระสุต๘ก ม่อมฉันเป็นพระมารดาของพระองค์
และพระผู้ทรงปราชญ์ พระองค์ตรงเป็นพระบิดาของมอฉัน
ดูก่อนพระโคดม ขพระองค์ทรงเป็นที่พึ่ง ให้ความสุขในพระสัครธรรม ม่อมฉันเป็นผู้อ้อนพระองค์ให้เกิดแล้ว ดูก่อนพระสุต๘ก รูปายของพระองค์นี้ฉันให้เติมโตแล้ว ธรรมภายใน
อนหาติเตียนฉันได้ของมอฉันฉันองค์ทรงให้เติมโตแล้ว
มอฉันให้พระองค์ดื่มน้ำนมเพื่อบรรเทาความกระหายเพียง ชั่วขณะ [ส่วนว่า] พระองค์ทรงให้มอฉันดื่มน้ำนมคือธรรม อันสงบรรนิรันดร์43
เนื้อความในที่นี้ตรงกับที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์จิตรารักขา ว่า กายทั้งสองคือรูปายกับธรรมายมีลักษณะแยกกันอย่างชัดเจน รูปายคือกาย