หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ้อ : หน้า 113/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ้อ Answer: Because the beings have āpatti, [from that they] cannot see even though Buddha-s and Bodhisattva-s come. In addition, Buddha’s dharmakāya emits continually their rays, and preaches dharma all of the time. But it is on account of their sins that those beings are not capable to see and hear. As if even though the sun rises, the blind is not able to see; the thunder shakes the earth, the deaf is not able to hear… If the mirror is clear and the water is limpid, [we can] see, but [this mirror are] dirty, cloudy and [the water] is muddy, [we] see nothing. Thus, the beings, whose mind is pure, see Buddha, whereas [the beings,] whose mind is impure could not see Buddha. As a result, now there are Buddhas and Bodhisattvas in ten regions, however, who come to save the beings, but these beings [whose mind is impure] are capable to see. 答曰。染生罪重故。諸佛菩薩雖來不見。又法身佛常放光明。常說法。而以罪故不見不聞。惟如日出言者不見。雷震地鳴者不聞。如是身常放光明說法。染是身則見佛。若心不淨則不見佛。今雖實有十佛及諸菩薩來度衆生。而不得見。(T25 No.1509, 126b16-24) 復次佛有二種身。一者法性身。二者父母身。(T 25, No.1509,121c26-122a4) 而佛身有二種。一者真身二者化身。染生見佛真身 (T25, No.1509,278a18-b2) สโคยานอคลาคูชิ (Schoyen Collection) เป็นองค์กรมรีว่ามีคลังลิ้นบัญญัติรบัติในบุตรต่างๆ ที่ญี่ปุ่นที่สุดในโลก ส่วนใหญ่รักษาไว้ที่โอซโลและลอนดอน ก่อสร้างโดยมรีวัด สโคยานในศตวรรษที่แล้ว มีมรีร่างต่างๆ กว่า 13,000 เรื่อง 120 ภาษาจาก 134 ประเทศทั่วโลก ครอบคลุมช่วงประวัติศาสตร์ถึง 5,000 ปี ที่เก่าแก่ที่สุดอายุ 5,300 ปี โพสิผลปฏิกุสูตร (Bodhisattvapīṭakasūtra) palm leaf fragments Braarvig, Jens, and Ulrich Pagel. 2006. ‘Fragments of the Bodhisattvapīṭakasūtra’. In Buddhist Manuscripts, edited by Jens Braarvig. Vol. III. Oslo: Hermes.p. 82 แปลภาษไทยโดย ดร.ชนิดา จันทราศรีโลด โปรดคีย์บประคอยประกอบหัวข้อ โพสิผลปฏิกุ ในบทที่ 1 โปรดอ่านรายละเอียเพิมเติมจาก บทที่ 1 เพื่อรออรรถธรรมภายจากคัมภีร์ราคณะตรัย กิลิติด (Gilgit) Vajracchedikā Prajñāpāramitā Harrison, Paul. 2006. “Vajracchedikā Prajñāpāramitā: A New English Translation of the Sanskrit Text Based on Two Manuscripts from Greater Gandhāra.” In J. Braarvig, eds., Buddhist Manuscripts, pp. 133-160. Oslo Hermes Publ. p. 133 ye māṁ rūpena adṛaksur ye māṁ ghoṣaṇa anvayu mithyāpradhānaprasṛta nā māṁ draksyanti te jāñāḥ drastavyo dharmato buddha dharmakāyās tathāgato dharmatā câpy avijñeva na sā śakyam vijānitum || Gómez, Luis O., and Jonathan A. Silk. 1989. Studies in the Literature of