หลักฐานธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 235/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวบงานวิจัยโดยอ๋อ และในตอนท้ายของคาถาธรรมภายนี้มีข้อความระบุชื่อของคาถาไว้ อย่างชัดเจนว่า “คาถาบทนี้ชื่อ ธรรมภาย ขึ้นใจไว้จำเนื่องในนักและ”73ในส่วนที่แนะนำให้ห้องคาถาธรรมภายนั้นจะให้ผลดีแก่ผู้ท่องโดยเฉพาะในด้านปฏิบัติสมาธิวาณ คัมภีร์ธรรมภายใน อักษรธรรมล้านนา ใบบน วัดป่าสตน้อย จังหวัดเชียงใหม่ (สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่) อีกคัมภีร์หนึ่งที่ให้ข้อมูลธรรมภายคือคัมภีร์ภูตสันติ ซึ่งประกอบด้วยคาถาภาษาบาลี 272 บทและภาคภาษายวนที่ใช้อ่านว่าวงสันติหรือมหาสันติหลวง74 คัมภีร์นี้พบฉบับที่เขียนด้วยอักษรธรรมลาวซึ่งใช้ชื่อแตกต่างไปเล็กน้อยคือ “อุปเทณิติ” คัมภีร์ฉบับตามตีมมีประวัติในหลักฐานทางมำ่ว่าประพันธ์ขึ้นโดยพระภิกษุล้านนา อาจมีอายุย้อนหลังไปถึงสมัยสงครามล้านนา กับจีนเมื่อปี พ.ศ. 1950 สมัยพระเจ้าสามฝั่งเงน ราชวงศ์มังกรครองราชย์ พ.ศ. 1944-1989 คาถาอุปบาทสันติเป็นที่นิยมไปถึงพม่าใน