หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 281/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยออ เคลื่อนชะ ไม่เคลื่อนหลัก เอาหลักมาปรับดูเถอะ ปรับแต่งอะ 197 ส่วนทางคัมภีร์อักษรธรรมกล่าวว่า คำสอนต่างๆ ของตนมีลักษณะการ อธิบายแบบ “ว่ามาในทางวิปัสสนา” และเสริมว่าทางค้นดูระแม้จะรู้การ เทศนา แต่เมื่อไม่รู้จักกระทำให้ได้ดูอรินสิ่งจะ “นำเอาตัวไปตกนรก” อีก ทั้งให้ความสำคัญของคำสอนเทพนบทปฏิบัติว่า แม้จะเอาเงินทองทรัพย์สินมหาศาล มาตอบแทนเป็นค่า “ขอหนทางมรรคสีสรรค์” ก็ไม่เป็นสิ่งที่พึงกระทำได้ ดัง ข้อความจากคัมภีร์พระญาณสังสิทธิ์ที่คัดไว้ด้านล่างนี้ เมื่ออัคคีเข้ามาสู่วัดก็ให้รำพิง พระวินัยเจ้าพาขึ้นมา ในวัด ครั้นน่ออกคืนมาจักตายเน่ากองอยู่ yhtea เป็นดังซากผี ตายนันแล ครั้นว่ามารอดในวัดแล้ว ให้กุมเอาพระอธิธรรมแล้ว สอนความตายอยู่ในตัวใจๆ เป็นดังซากผืนฉันนั้นแล มันปฏให้หายใจ ออกมาดังว่มาในผลสันนิบแล ว่าในทางวิปัสสนา 198 อีกข้อความจากคัมภีร์เดียวกัน อานนท์ถามพระพุทธเจ้าว่าเมื่อหลับตามองเห็นวามา ต่างๆ บาปธรรมอันเกิดได้ว่านี้บ่ายเลี้ยงอันชะตา เหตุนันนั้น ใช้ในปะทำปานปีปะ พระพุทธเจ้าเถิงกล่าวว่า อันจัก คือทางวิปัสสนานั้นมี เหต่ว่าเขาได้รู้ในบุญคุณขันธ์ทั้ง ห้า ภาวนา จักได้พาเอาตัวไปตกนรกทั้งเสี้ยงชา เข่าฝ่ายถือนาง คุฎฎาร 199 มันล่า รู้จกเทศนาพ้อย 200 ได้ทุกนิยายแล แต่ได้ดุ อธิศัจฉันนี้พร่องก็จะทำพร่องก็จะทำพร่องก็จะทำและ ...จงจักได้ชื่อ