หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 135/374

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ้อ เช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนถึงพระพุทธเจ้าพึ่งเดิมที่ออกจากสะอือ ผู้ปฏิบัติ111 เนื้อหาในลักษณะให้เอาใจวางไว้ที่ท้องบริเวณสะอาดนี้112 จะมีความคล้ายคลึงกับคัมภีร์การทำสมาธิแบบพุทธนูรอีบรษัทอื่นๆ ที่เขียนขึ้นในสมัยเดียวกันทั้งสิ้น113 เมื่อศึกษาคำสอนของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี(สด จนทสโร) จะพบเนื้อหาการวางใจไว้บริเวณสะอือเช่นกัน ดังตัวอย่างที่คัดลอกไว้ดังนี้ ที่เกิดของใจนั้นอยู่ศูนย์กลางดวงธรรม ที่ทำให้เป็นนายมนุษย์ใสบรีสุทธิ์เท่าฟองไข่แดงของไก่ ที่ตั้งอยู่กลางใจมนุษย์นี้สะอือทะลุหลัง ซึ่งถ่ายกลุ่มเส้นสีขาวทะลุซ้าย ขวายกลุ่มเส้นตรงกลางสะอือเขียนนะ เจาะให้ทะลุตรงกันไม่ให้ต่ำลงก่อนบนลงล่าง ค่อนไปขวา-ค่อยใจไปหยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นนายมนุษย์นี้ให้ถูกส่วนเข้า พอถูกส่วนเข้าเท่านั้น เห็นดวงใสเท่าดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ผุดขึ้นมา114 และเมื่อทำใจนิ่งที่บริเวณสะอือได้แล้วจะเกิดมิติความวางกลางกาย ซึ่งมีความสำคัญต่อการปฏิบัติสมาธิภาณในลำดับต่อไป พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้เทศนาไว้ว่า