การบรรลุนิพพานและอรหันต์ : หน้า 296/374

พระอาทิตย์ สว่างแจ้งภายใน สว่างใสในประตูวารทั้งเก่า เป็นดังใต้คมไฟไว้ง่าแก่แห่งนั้น จึงยกมือไว้ว่า นม ตสฺส ที่หนึ่งชื่อว่า อรห่มมรรฺร ได้ราขไว้ยังรูปพระธรรม อันว่ารักษาโลกุตตร มรรฺร ได้พันคบ อานิสงส์ใดจึงดึงเมตตาตั้งปรมัตถ์ เสวยมรรฺรสีนี้น. ได้ชื่อว่ารักษาเทพจุตฑรรมเจ้าไว้ ยังมีกินธรรรมเจ้าก่อนแล ...ให้อนุโมทด้วยสัมฤทธิ์นแต่กระสิตั้งนาก็และญไว้ให้นี้ ชื่อว่าโสดาหละเข้าณิธโร ได้ชื่อว่าบาปธรรมตามสองตัว คือ วิสิฎฉา จิตตุปาแล ถ้าสิ้นแล้วก็จั๊กเกิดเป็นเทวดา มนุษย์ยังดังชาติก็ถึงนิพพาน และเสวยธรรม เป็นอาหารกินแล้ว ให้ค่อยอนโมปฏิสมอฺรร ก็แต่ นสิกลงถึงอุกฺโษให้มันชื่อว่า อนาคามผลเข้าทางนิธโรได้ฆาบาปธรรมตายสัตว์คือว่าเมถุน มัจจิยะ กุกกุจะ ถึงมิคะ สั่น แล้วลำตาอดนเคี้ยน227เข้าสู่นิพพาน เพราะให้เสวยธรรมแล ให้ค่อยอนโมปฏิสมอฺรร ด้วยนุสิมา แต่ณาสิกลงถึงอุกฺโษให้นั่นอย่า วางเสีย เมื่อหายใจเข้าออกแต่นิสิกลงถึงคอ นั้น ... พระพุทธเจ้าและอรหันต์เจ้าทั้งหลายได้ถึงร้อยตนก็พินดตนก็ ไพรฑูในตัวเองก็หากใหม่เผาตัวเอง ก็ได้เข้าสู่นิพพาน ชื่อว่าอรหันตผลจงเข้าทางนิธรรหายใจเข้าออกแตะดีขึ้นถึงคอแล ได้มาบาป