หลีกุนธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 255/374

หลีกุนธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ้อย นิพพาน ข้อความเหล่านี้ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ที่ศึกษาทุกคัมภีร์ ดังตัวอย่าง ข้อความที่ปรากฏในคัมภีร์พุทธธรรมนั้น บุญอันดาวา123 ได้สร้างมันขึ้นให้นักเอาเป็นที่จึงที่พึ่งแก่ ตัวเต็ม เหตุว่าตัวตายทั้งลับตาแล้ว อันบางอันนได้กระทำ นั่นก็มาตามตน ก็ไปต้นหนทางนิรพานไร้ ปให้เห็นทางนิพพาน และให้รับเอาไว้ ดังกล่าวมานั้นเกิด124 มนุษย์จะเป็นผู้ตัดสินใจจะทำบุญหรือบาปด้วยตนเอง ทั้งนี้ด้วยสังกาส หรือความรู้สึกนึกคิดปรุงแต่งของตนเอง หากฝ่ายชัวสามารถแทรกเข้าได้บุคคล จะกระทำแต่ความชั่วมีดม ในทางตรงข้ามบุคคลจะทำเมื่อป่ยดีเข้าช้อนใน ธรรมธรรมที่ทำให้เป็นภายมนุษย์ได้ สังเกตได้ชัดเจนว่าในวิชาธรรมกายบุคคล จะต้องดำรงอยู่ในฝ่ายดีเสมอ ได้กล่าวไว้แล้วข้างต้นว่าดวงธรรมที่ทำให้เกิด เป็นภายมนุษย์อยูในภายมนุษย์ และดวงธรรมนี้เป็นธรรมแปลหนีสีพัน พระธรรมขันธ์ วิชาธรรมภายกกล่าวต่อไปว่าดวงธรรมนี้ “ฝ่ายดีฝ่ายช่วยใน นี้เสร็จ” อีกทั้งบุญและบาปที่บุคคลกระทำไว้จะติดอยู่ที่ดวงธรรมที่ทำให้เกิด ภายมนุษย์นี้ ดวงนี้แหละเป็นธรรมสำคัญ แล้วก็พระไตรปิฎกวินัยปิฎก สุดต้นปิฎก ปรติปิฎกอยู่ในกลางดงธรรมนี้ทั้งนั้น ไม่ใช่อยู่ ที่อยู่ในกลางดงธรรมนี้ทั้งนั้น ธรรม 84,000 พระธรรมขันธ์ อยู่ในกลางดงธรรมนี้ทั้งนั้นไม่ได้อยู่ที่อื่น จะต้องรู้จักธรรมดงนี้ ก่อน ธรรมดงนี้เป็นประหนึ่งว่าพระไตรปิฎก หรือเป็นประหนึ่ง ว่าหีบของพระไตรปิฎกสำหรับบรรจุธรรมทั้งนั้นไม่ได้บรรจ่อื่น 254 | ดร.กิจชัย เอื้อเกษม