หลักฐานธรรมภูมิในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 253/374

หลักฐานธรรมภูมิในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับรวมงานวิจัยโดยอ๋อ ราคะหรือโลภมีสีแดง ระคนด้วยโทสะสีดำ ระคนด้วยโมหะ ขุ่นเหมือนดมหรือสูดน้ำลายเนื้อ สิ่งเหล่านี้พระองค์ใช้ธรรมนายมองเห็นจริงๆ พวกเราเหล่าสนัทชนเมื่อเรียนกวานเพิ่งถึงขนาดจะเห็นจริงด้วยตนเอง118 พระธรรมเทสวนอีกวาระหนึ่งบันทึกไว้ว่า สังขารคือความรู้สึกนึกคิดปุงแตงและมีทางเกิดเป็น 2 ฝ่าย ฝ่ายทุจริตเกิดจากวิชชาและอาสะ ฝ่ายสุจริตเกิดจากวิชาและอนาสะ ฝ่ายเหตุทุกจรีเป็นดวงตำบมดม ฝ่ายเหตุสุขจรีเป็นดวงขาวใสซ้อนอยู่ในดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์เป็นคู่ปราปกนอยู่ ฝ่ายช่วยเป็นภาคมาตรฝ่ายดีเป็นภาคพระต่างมีเจ้าของด้วยกัน ฝ่ายชั่วอำนวยการให้มีด ฝ่ายดีอำนวยการให้ส่วนกลางโรงงานทำหมอคำดวันคนนหนึ่ง โรงงานทำไฟฟ้าพวกหนึ่ง เมื่อเราไม่ค่อยระวังฝ่ายชั่วลอดเข้าได้ ยอมเป็นเหตุให้เทกไปทางชั่ว คือจะทำอะไรที่ในทางชั่วจะพูดอะไรออกมา ก็เป็นทางชั่ว จะคิดทำอะไรที่ในทางชั่วหมด119 ในคัมภีร์อักษรธรรมที่ศึกษาอยู่บ่าว่าอ้างเป็นสีขาวส่วนบาปเป็นสีดำ แสดงให้เห็นทางใจเช่นกัน ยิ่งว่านี้ยังกล่าวว่าบุญและบาปต่างก็อยู่กับใจและส่งผลต่อผู้กระทำ ครั้นว่าไผกระทำบุญๆ นั้นก็ลำสำแดงให้เห็นแต่เฉพินใจนั้นแล เห็นในตาก็ชื่อเอา ถึงตัวบาปนั้นก็ด้ำแสงนั้นก็ด้ำเม็ดมันอนธการ เหตุวาไคติ nodให้ดตาดำก็มีอยู่ ให้กระทำบุญให้