ข้อความต้นฉบับในหน้า
สุวรรณประกาศสุต32 โดยการใช้ฉบับที่ชำระและพิมพ์เผยแพร่โดยบัค33 ตรวจเทียบกับต้นฉบับอัครโปรโมท34 ที่ค้นพบในเดอร์กสานสถานะวันออกในมนฑลชนเจียงของจีน ก็พบว่าคำมรีสุวรรณประกาศสูตรเก็บเนื้อความของธรรมกายได้เป็นอย่างดี มีความสดใสคล้องกันทั้ง 2 ฉบับแม่จะมีความแตกต่างกันในตำแหน่งและหน้าที่ของคำในข้อความที่ใช้ศึกษา ข้อความตัวอย่างด้านล่างนี้คัดจากคำมรีโปรดตามโบราณดังกล่าว พระสูตรนี้เราได้ยืนมาและยินดีด้วย และด้อยความมุ่งมั่นในปัญญาอรรถสู้ (ไพร) ก็ได้เกิดขึ้นกับเราพร้อมกันกับธรรมกายที่เราได้แล้ว35 ข้อความตัวอย่างแสดงว่าการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าที่เกิดขึ้นพร้อมกับการได้ธรรมกาย36 ความหมายและลักษณะของธรรมกายที่ได้บันทึกไว้ในคำมรีต่างๆ ที่กล่าวมาแล้วนั้นได้รับรวมเพื่อเปรียบเทียบกับคำสอนวิชาธรรมกายของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสิโร) ในลำดับต่อไป อย่างไรก็ดามียิ่งมีคำมรีสันทสกุตอื่นๆ อีกที่ให้ญาณของธรรมกายเพิ่มเติมควรแก่การศึกษาดังนี้ คำมรีลังกาวตารสูตร คำมรีลังกาวตารสูตรซึ่งเป็นหนึ่งในแก้คำมรีหลักของพระพุทธศาสนาในเนปาล37 มีความสำคัญต่อพัฒนาการของพระพุทธศาสนาในจีน ทิเบต และญี่ปุ่น นักวิชาาการเชื่อว่ายาม่าเก่าแก่ของไปได้สังศตวรรษที่ 8-938 คำมรีนี้อยู่ในกลุ่มคำมรีตราตกดตรร ซึ่งมีพื้นฐานความคิดว่า “สรรพสัตว์มีตกตายอยู่ในตัว”39 เมื่อเปรียบสรรพสัตว์ดังดอกบัวแล้ว ย่อมมีพระผู้ตรัสรู้