การเข้าถึงภาวะว่างและการสร้างบุญ : หน้า 32/374

ที่มีอยู่ภายใน เป็นการเข้าถึงความว่างในวังวนไปเรื่อยๆ จนถึงที่สุด คือภวะที่ว่างเปล่า จากกิเลสเครื่องรอดทั้งปวง สรุ่ว่าระดับการให้ความสำคัญกับสิ่งที่เห็นในสมาธิ อยู่ในระดับหรือ ลักษณะเดียวกับวิชชาธรรมกาย คือเห็นสักแต่ว่าเห็นโดยไม่ไปติดว่าว่าเป็น ตัวเรา ของเรา จึงจะเข้าไปสู่ภาวธรรมที่ละเอียดยิ่งๆ ขึ้นได้ ในอีกบทหนึ่งที่ชื่อว่า เตขคุณาชาปริวรรตของคัมภีร์เดียวกัน^34 กล่าว ถึงความวุ่นวายหรือความไม่ดีไม่ว่ามีที่จะเกิดในหมู่สงเคราะห์ในอนาคต ข้อความ ในคัมภีร์สอนให้ “อยู่สงบ” ให้ถึงพระพุทธเจ้า บุษาพระเจดีย์และเถรพร พระพทธรูป เพื่อให้มีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองอยู่เหนือผลจากความวุ่นวาย หรือสิ่ง ไม่ดีงามของสังคมที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ ดร.ชนิดาให้ความเห็นในเนื้อหา ของบทนี้ว่าสอดคล้องกับรูปแบบของการสร้างบุญ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ชวนให้หล่าลูกๆ กลายานิมิตรเพื่อกระทำกันอยู่ เพื่อให้บุญบำคว ที่จะสร้าง บารมีรุดหน้าต่อเนื่องไปได้ โดยไม่มีอุปสรรค สามารถลอยตัวอยู่เหนือความ ข้นลงทั้งปวงของโลกได้ วัฏรัณทิกาปุริปยาปรมิตา^35 ฉันส่วนคัมภีร์เรื่องของพระสูตรมหายานนี้ ค้นพบในแหล่งคัมภีร์สองแห่ง คือที่บามิยันในอัฟกานิสถานและที่กัลกิทในอินเดียตอนเหนือ ชิ้นส่วนที่พบ ในบามิยันเป็นท่อนตั้น^36 และส่วนที่ได้จากกัลกิทเป็นท่อนปลายนี้เนื้อหาเข้า กันได้พอดี^37 ประมาณอายุอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 10-11 และยังพบคัมภีร์นี้ ในเขตโซนของเขียงลางอีกด้วย แต่เป็นฉบับทะรัดตัดใจความบางส่วน ออกไป ในการศึกษาคัมภีร์วัฏรัณทิกา ปรัชญาปริตาได้ใช้บันทึกา