ข้อความต้นฉบับในหน้า
เมื่อเปรียบเทียบวิธีการ “เข้าไปสู่ธรรมะต” กับวิชชาธรรมกายแล้ว หากการเข้าไป “ภายใน” พระสุุปหมายถึงการหยุดใจเข้าไปในกลางกายและพบดวงธรรมได้เห็นพระพุทธเจ้าอยู่ในดวงธรรม จุดข้อความนี้จึงนับได้ว่าเป็น “รองรอยธรรมภายใน” ชิ้นหนึ่ง ที่กล่าวถึงการเข้าสู่ดวงธรรมและองค์พระโดยการแสดงอุปมาและใช้ศัพท์เรียกขนแตกต่างกัน
ดังกล่าวไว้อย่างต้นแล้วว่าคำภรนี้อธิบายถึงความผูกพันกับอายตนะทั้ง 6 ของมนุษย์ 130 ข้อความที่มายถึงการ “สกัดพระสูตรนี้” ก็อาจตีความได้ว่าการ “สกัดพระสูตร” เป็นการอุปมากถึงการรู้เห็นและเข้าใจหลักของ ขั้น อายตนะ ฯลฯ อันเป็นผลจากการเข้าสู่ “ผู้รู้ภายใน” ดังนั้น การ “สกัดพระสูตร” ในความหมายนี้จึงสัมพันธ์กับการเข้าสิ่งธรรมภายในและการต่อสู้พระโพธิญาณโดยตรง
ธรรมวิธีสูตร131
เป็นพระสูตรมหายานขนาดสั้นรวบหัวข้อธรรมะที่นำไปสู่การตรัสรู้และธรรมที่เข้าถึงจากการตรัสรู้ คำภีร์เขียนเป็นภาษาสัณสนกถก ทางตอนเหนือทะเลทรายทัลลามากับแถบเมืองกุซา และ เทอร์ฟาน และพบทตอนใต้ของทะเลทรายเดียวกันแถบเมืองโจตัน ประมาณอายุคัมภีร์อยู่ในช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 12-14 นอกจากนี่ยังพบคัมภีร์ที่เขียนเป็นภาษาไทนตอนโบราณอายุประมาณกลางพุทธศตวรรษที่ 11-13 และพบว่ามีคัมภีร์ฉบับที่เขียนเป็นภาษาจีนอีด้วย เนื้อหาคัมภีร์ที่ใช้ในการศึกษาเป็นของฉบับภาษา