พระอิฐมปทุฏฐา - หน้าที่ 3 : หน้า 5/254

ประโยค - พระอิฐมปทุฏฐา(าคปฏิสนธิภาค ๑) - หน้าที่ 3 [นายโคมาดกัศตฉันโคมปัณฑ์บริโภค] นายโคมาดภูนันตว่า "เราไม่บริโภคังกะ" ให้รยูนำ ดังนั้นไปแล้ว ถือมือไปบนบังกคี๊ยที่ร่งร้อน แล้ว ลอมือเขาไปในปากลังลั่นออกมาเม็ดกัคคีโค (ลั่น) แล้วถือไป ให้ปั่งบ่าด่าเพลิงแล้ว วงไ้วนักษร นั่งบริโภคก่อนภิกข์ วงก้อนเนื้อก่อนหนึ่ง ในขณะนั้น เขาได้บอกที่เห็นสมด้วย กรรม. แม้นเขา เป็นเหมือนโค มีสายเลือดไหลออกจากปาก เข้าไปภายในเรื้อน ที่จุดคานร้องไป. [บุตรนายโคมาดกัหนี้] สมงั้นบุตรของนายโคมาดก็ยืนและคุกเข่าอยู่ใกล้. ลำดับ นั้น มาราดพูดขาวว่า "ลูก จ้าวดูด้านี้ที่วาคานร้องไปใน ท่ามกลางเรือนเหมือนโค ความทุกข์นี้กัดบนกระหน่ของเจ้า, เจ้า ไม่ต้องหวังแม่ซิ่งแม่จ จงทำความสะอาดกัศตีดำดานนี้ไปเถิด" บุตร นายโคมาดกัหนี้ ถูกชรภัยคุมคาม ไหว้มราศแล้ว หนีไป, ก็แล้ว ครั้งนี้ไปแล้ว ได้ไปยังนครศักดิ์สิทธิ์. แม้นนายโคมาดก็เป็นเหมือน โค เที่ยวร้องไประทมกลางเรือน ทำความแล้วก็ดิใจในอจิน. แม้โค ก็ได้ทำกะแล้ว. ฝ่ายบุตรของนายโคมาดก็ไปนครศักดิ์สิทธิ์ เรียน การงานของนายช่างทอง. ลำดับนั้น อาจารย์ของเขา เมื่อจะไปบ้าน สั่งไว้ว่า "เธอพึงทำเครื่องประดับชื่อเห็นปานนี้" แล้วก็ลาไป. แม้ 1. ชนูเกตุ วิรวุฒิโต เที่ยวไปอยู่ด้วยตนเอง. ๒. อโนโลกวา ไม่แก่ดูแล้ว.